تخریب کردن وحدت ملی دشمنی با میهن است

درین مورد محترم فقیر محمد ودان در صفحه 276 کتاب وزین حقایق، پندارها و کردارها مینویسد که: 
“دوکتور نجیب الله به جواب سوالم در مورد علل قضایای شمال طی ملاقاتی که   در ماه حوت با او داشتم گفت: “دشمنان نتوانستند افغانستان را تجزیه کنند، اکنون دوستان میخواهند افغانستان را تجزیه نماید”.”

– اگر تجزیه” پلان انسانی و مترقی”  ممکن نشد  ،درینصورت به فاشیزم پشتونها باید خاتمه داده شود.و

– پلان انسانی مصالحه ملی باید نابود شود وبه عوض ان قدرت باید به ائتلاف شمال انتقال گردد ودر راس قدرت باید احمدشاه مسعود ماننــــــد (به وزن) احمدشاه ابدالی حد اقل تا 250 سال در قدرت باشد.

– مبتکر پلان مصالحه ملی باید کشته شود ؛بعد ازانکه قباله شرعی کودتاچیان را امضا نماید(درین قباله دعوت قوای انترناسیونالستی را باید داکتر نجیب قبول میکرد که گویا وی دعوت کرده است).

درینمورد درصفحه 95 کتاب دشــــــنه های سرخ چنین امده است که:

“به تعقیب دستاوردهای ائتلاف شمال به روز 26 حمل ،یعنی تسلط بر نقاط ستراتیژیک شهر کابل ، عصر همانروز عدهً از اعضای هیئت اجرائیه  شورای مرکزی  حزب وطن شامل:سلیمان لایق- محمود بریالی- نجم الدین کاویانی-فرید مزدک و عبدالوکیل نزد رئیس جمهور رفته و ختم قدرت دوکتور نجیب الله را برایش چنین ابلاغ کردند:”قومندانان شمال از جمله جنرال دوستم و احمدشاه مسعود که اکنون بر شهر کابل مسلط اند بنابر خصومت با شخص خودت نمی توانندموجودیت ترا در مقام ریاست جمهوری تحمل کنند در حالیکه انها با سایر رهبران حزبی و اعضای حزب کدام ضدیتی ندارند. به این علت باید از مقام ریاست جمهوری و دیگر مقامهای حزبی دولتی استعفاً بدهید.” دوکتور نجیب الله در جواب به انها گفته بود:”هیئت اجرائیه حزب وطن و از جمله ما وشما همیشه از ایجاد خلای قدرت اظهار تشویش نموده ایم. بنابران استعفای من در چنین لحظات حساس که پلان صلح ملل متحد در استانه تطبیق است خلای قدرت را ایجاد و حوادث ناشی ازان مسؤلیت بزرگ تاریخی بار میاورد که من نمی توانم آنرا قبول کنم.”

مراجعه کننده گان پافشاری مینمایند،رئیس جمهور به انها میگوید:”در انصورت هیئت اجرائیه شورای مرکزی حزب وطن دایر و طی فیصلهً رسمی مرا موظف به استعفانمایند،من بر اساس وظیفه که هیئت اجرائیه حزب وطن برایم سپرده، استعفای خودرا به لویه جرگهً عنعنوی افغانستان که مرجع قانونی قبول استعفای رئیس جمهور است،ارایه میدارم ویا حد اقل بگذارید پارلمان افغانستان در مورد استعفایم تصمیم بگیرد.” درین موقع فرید احمد مزدک به رئیس جمهور میگوید:رهبری حزبی و دولتی پلان صلح ملل متحد را تطبیق مینماید. برای طی پروسه که جهت استعفای خویش مطرح میکنید وقت نیست قومندانان بر استعفای عاجل شما اصــــــرار دارند. راه دیگری جز اعلان استعفا بطور عاجل توسط خودتان، وجود ندارد. اورئیس جمهور را تهدید میکند میان او و رئیس جمهور پرخاش صورت میگیرد و دیگران مداخله مینمایند…. بلاخره محمود بریالی به رئیس جمهور اخطار میدهد که فقط درصورتی خواهد توانست زنده بماند که بیانیه قبلاً ترتیب شده(قباله) موجود نزد انها را قرائت و از طریق رسانه های گروهی پخش گردد. رئیس جمهور ظاهراً این مسئله را می پذیرد و انها دفتر ریاست جمهوری پیروز مندانه ترک میگویند.

دربیانیه مذکور که بشکل خطاب به مردم افغانستان نوشته شده بود مطالب ذیل را نیز گنجانیده شده بود: مسؤلیت”دعوت”قطعات نظامی اتحاد شوروی را به افغانستان در 6 جدی 1358 باید شخصاً نجیب الله به عهده میگرفت و ازین بابت از مردم افغانستان معذرت میخواست،بنابرین توآم با تصمیم خویش مبنی بر استعفا خویش از مقام ریاست جمهوری باید نیز میگفت که او قطعات جنرال عبدالرشید دوستم را جهت تاًمین امنیت شهر کابل فراخوانده است.”

– اگر مجاهدین نمک حرامی کردند در انصورت خانه جنگی باید دامن زده شود و چنان حمام خون باید بمیان آید که تاریخ نمونه انرا ندیده باشد .تا مردم افغانستان این فرموده مبتکر عصر به یاد داشته باشدکه:

” یگانه وجه مشترک که میتوانست گروه های کاملاً مخالف شمال را با هم پیوند بدهد همین ایجاد روحیه ستمی و سمتی بود که از طرف کشورهای طراح به سران ائتلاف کننده گان دیکته میکردند و انها به نوبهء خود این روحیه را به خاطر بلند بردن روحیات طرفداران خود تبلیغ مینمودند.

مبر هن است که در ائتلاف شمال گروه های مختلف نظامی که با عقاید مختلف ، مذاهب مختلف ، اقوام مختلف و نظریات مختلف گرد هم امده بودند. احمد شاه مسعود که در راس این ائتلاف انتخاب گردیده بود عقاید اسلامی داشت . حزب وحدت که از اکثر گروه های متفرق تشیع با مساعی مشترک ایران بوجود امده بود خود را پیرو خط امام معرفی میکرد و بخاطر حفظ منافع ایران غیر مستقیم با عنوان کردن حقوق اقلیت ها ، هم از لحاظ مذهبی و هم از لحاظ نظر یات سیاسی هیچ گونه توافقی با مسعود نداشت.

دوستم که از برکت چور چپاول و غارتگری افراد خود مشهور شده بود بدون انکه کدام عقیده مشخص داشته باشد به نسبت حفظ منافع قومی و لسانی خود به تشویق مستقیم شوروی و رهنمایی های آزادبیگ که مسؤلیت انسجام اقلیتها را در ماورای کوکچه به عهده گرفته بود، داخل حلقه ائتلاف منحیث قوت نظامی طراحان سیاسی کارملی گردید.