لراوبر ویب پاڼه لراوبر يو افغان – تازه خبرونه
علماء و خطباء برجسته در کابل يک نوشتهٔ روزنامه پيمان را کفر آميز و اهانت آميز به اسلام خواندند.
روزنامه پيمان در شمارهٔ ۲۱م جدی (شنبه) در يک مطلب زير عنو”ان پيشگويی جنگ سوم جهانی – ۲۰۱۰” در پاراگراف های دوم و سوم اسلام را در پهلوی اديان منسوخ ديگر به شدت زير تاخت و تاز گرفته.
اين مطلب که در صفحه پايانی روزنامه چاپ شده بدون نام نويسنده و مصدر نبشته چاپ شده، و فقط نام برگردان ذکر شده که ‘حسين يعقوب زاد’ است.
پاراگراف های دوم و سوم مطلب را در اينجا بحيث سند دقيقآ نقل می کنيم:
“…با شناخت بيشتر ماهيت انسان، طبيعت و جامعه در پرتو دانش، علوم و تخنيک، اعتماد انسان ها به اين وعده های اسمانی ميان تهی که بيشتر زاده خيال خود انسان هاست روز تا روز کاهش می يابد و در عوض بسياری انسان ها به جای اعتقاد به سرنوشت و تسليمی به حوادث خود در تلاش تغيیر سرنوشت و قسمت شان هستند.
پيشگويی و غيب گويی در مورد مسايل مختلف، به خصوص روز مرگ و يا قيامت، يکی از داستان های سابقه داری است که به ويژه در هنگامی دشواری ها در طول تاريخ بشريت توسط پيغمبران و مذاهب به عنوان کلام خداوند مطرح شده است. اما برخی پيشگويی ها يا روی تصادف رخ داده و يا واقعيت پيدا نکرده است. به گونه مثال، در انجيل گفته شده بود که سال ۲۰۰۰ پايان جهان و روز قيامت است، اما هر گز چنين اتفاق نيفتيد. نه طوفان نوح رخ داد، ونه ياجوج و ماجوج از چين بيرون برآمد، ونه امام زمان و يا حضرت عيسی بچه خدا دوباره زنده شد.
در نتيجهٔ اين پيشگويی های خرافاتی و ميان تهی، کلام خداوند و پيغمبران آن و معجزه های آنان نزد بسياری مردم در جهان وزن و اعتبار شان کمرنگ شد. ”
‘تلاشی برای قهرمانی’
محمد موسی فريور، استاد پوهنځی حقوق و علوم سياسی پوهنتون کابل، به حيث کارشناس در مسايل مطبوعاتی که اين مطلب را خوانده است به اصلاح انلاين گفت که اين گونه مطالب کفر آميز بهانه ای است برای جلب توجه غربی ها و امتياز گرفتن از آنها.
وی افزود:”هنگاميکه روزنامه ها را در صبح مرور می کردم. تصادفآ در روزنامه پيمان عنوان جالبی را ديدم در مورد پيشگويی جنگ سوم جهانی که اصلآ آن را بهانه ای ساخته برای توهين های بعدی.
من نمی خواهم روزنامه را مستقيمآ زير هجوم بگيرم. ولی مسولين روزنامه را نمی توانيم بریء الذمه بدانيم.
در جای نويسنده فقط نام برگردان ذکر شده که حسين يعقوب زاد است، که به حدس من يک نام مستعار است. فقط نوشته شده که اين ترجمه شده است، ولی اضافه بر آن نه نام نويسنده ذکر شده، نه ماخذ مقاله و نه هم زبان اصلی مطلب.
در پاراگراف های اول، دوم و صريحآ در پاراگراف سوم اهانت آشکار به اسلام و معتقدات دينی شده است.
طبيعی است که مترجم آن چه را که ترجمه می کرد معنايش را می فهميد.
اين حرکتی است مثل حرکات قبلی که هدفش با استفاده از خواب برده گی دولت قهرمان شدن است در نظر غربی ها که با توهين به اسلام می خواهند ويزه و پناهندگی خارجی بگيرند. به نظر من اين قضيه بسيار شبيه است به قضيه پرويز کامبخش.
اين مطلب به طور عام و تام در تضاد با آيين اسلام قرار دارد.
نويسنده اسلام را در پهلوی دو دين منسوخ ديگر در رديف قرار داده و زير حمله بسيار ناجوانمردانه گرفته که مايه اندوه و خشم ما شده.ٙ»
‘کفر آميز’
مولوی حبيب الله حسام، عالم برجسته دينی و خطيب مسجد ميلاد النبی و رئيس شورای ولايتی کابل، در اين مورد به اصلاح انلاين گفت که مقاله روزنامه پيمان ‘کفر آميز’ بوده و به صراحت در تضاد با معتقدات اساسی اسلام می باشد.
وی گفت: ”اصول اساسی تمام اديان آسمانی، خصوصآ دين مبين اسلام به سلسله مکتب انبياء الهی در زمني به سه عنصر مهم خلاصه می شود: توحيد، نبوت و معاد. و پايه های اساسی ايمان را در مسلمانان تشکيل می دهد که در اين مقاله مخالفت، انکار، رد صريح، تبليغ سوء و تخريش کننده به گرفته است. بناءآ اين يک مقاله کفر آميز و حمله دشمنانه به معتقدات جامعه اسلامی و امت مسلمانان دانسته می شود.”
وی از مسلمانان خواست که در مقابل اينچنين حملات عليه اسلام بيدار باشند و قدرت دفاعی خود را افزايش دهند.
اين اولين بار نيست که معتقدات اساسی اسلام از طريق رسانه های افغانی زير هجوم می رود، بلکه دو نفر از خبرنگاران، پرويز کامبخش و غوث زلمی، بعد از دست زدن به همچو ماجراها اکنون هم در زندان به سر می برند.
