کور / شعر / کهنه فکر وهابیت

کهنه فکر وهابیت

کهنه فکر وهابیت


در قرار   باآن  خاور   که  و ی  ایستاده  عیان
کورخوان گرفت ازآن سا یه ی معکوس زمان
شد  خبر   ز غم  بر  پرده   نشین  گوشِه  گناه
چشم بازدیده  یک چشمه ی روشن نوربگمان


……………………


برهر  آن خط  که  بود  کهنه  و رفته  آن ز عهد
زهر خندد  آن  به تکرار خظ  از  زمانه  ی درد
باز  گر  حکا یتی   زآن  ورق   به   گوش  رسد
چشم  حق  زعار خواهی  سیه جامه برتن  کرد


…………………..


+ـ+ـ+ـ++ـ ـ+ـ+ ـ ـ+ـ


آن نظاره  گر سیار هوش  به  دوران  و طواف
داند  ا ز  حدود  دنیا  همه  سر  در  یک   کلاف
حیرتی  ببعد  و  د ورش   نگرا ن  ا ز  گنه   یی
زآب  در گلی  و تقطیر  هر  آن  دانه  ی  صاف


……………..


رو  نمی  برد  بآن   مغرب  بی  ز خون و  دمار
بٱن   رخ     بتابد   ا ز  چند  ا ثری   آیینه   وار
کس نمیشنود ز راوی  به  جز  از  رموز  دلش
هر سحر پیام نو روز  به شب  داشته  ی زار


۲۰۰۱