کور / شعر / د لمرڅرک نارنج باغ

د لمرڅرک نارنج باغ

Prof.Dr.Majawer Ahmad Zyar


     د لمرڅرک نارنج باغ


د کړکيو له هېندارو،


        له برجو د  اسمان څکو ـ


لاندې لاندې دي ولاړې         د لمر څرک په ننداره.


     غېږ پرانېستې خزان زمولې ځنګل ونې


                    ـ پر سرونو سره زرين خولونه اېښي ـ


                  سپينزرينو پلوشوته.


******


څو هوسۍ،کبلۍ او سوې


                         ـ لرې برې ـ


                                 د مست سيند پر غاړه څري.


بوڅ لک څک يې شي غوږونه


                                       چې راتوی کړي يوه ربڼه


       ژيړې پاڼې          


                  د پاڼرېژ ځنګله په پښوکې ترمې ترمې


     ******


ناببر له کوم يولوري چاشيطان


                          ـ له پرومېتوس غلا کړي  اوره ـ


يوه وړه نيمه نيمژواندې سپرغکۍ را وپرځله،


                                  پر بستر د وچو پاڼو.


په سترګرپ کې لورالور اورونه بل شول


                               او له دنګو هسکو ونو


                                  شنې لوخړې، سرې لمبې اسمان ته پورته.


******


سره ښامار د غرغنډوکړې


     له درو خواوو نه  راښکېلې


     هوسۍ، سويې او کبليانې.


لار لودن له ترهېدلو بوږنېدلو ژوو


          ورک شو


او ناچار يې و دانګل


                د سوله ييزمرګي په موخه،


     ها ساړه سمخ او مست څپانده سيند ته.


******


درنګ شېبه کې نه ځنګل وو،


                        نه يې ګورې دنګې ونې،


     نه يې غنې، بوټي، ژوي…


هلته نه ول بې له تور تپو ډېريو،


     د سکرو ايرو څه پاتې،


چې هغه هم يوې توندې سيلۍ باد کړې         


       شيند پر شيند او لور پر لورې 


او را وټوکېد بيا هله


    د لمر څرک د نارنجباغ پرځای


                        يوګور ځنګل د تورو ګردلو او شنو لوخړو،


                                                خور راخور پر ټوله سيمه!!!


             پوهاند م.ا. زيار


     تورنتو، 5-11-07