خدای په امان

يوه لحظه دي مخ ته ودرېدم خداى په امان
پردېسو هيلو ته مي وژړېدم خداى په امان
زه لكه اوښكه بيا مي تمه د راتللو نسته
پر ښايسته باړخو دي ورغړېدم خداى په امان
كه مي غرور كه مي ځواني وه نذرانه مي كړله
پښو ته دي ولوېدلم و رژېدم خداى په امان
ستا د شغلې بلاګردان سوم د پتنګ په رسم
تر سر دي وګرځېدم وتپېدم خداى په امان
ستا د نامه مينه مي وكرل د مرګ تر پولو
د دار په پړي درته ونڅېدم خداى په امان
پر سر مي بلي كړې لمبې چي لاري وركي نه كم
چېرته پردي ولات كي وسوځېدم خداى په امان
زه د ګلونو په بستر كي نصيب نه منلم
لكه شبنم درڅخه وغورځېدم خداى په امان
پوه سوم چي نوري مي د پلونو نخښي پاته نه دي
زه لكه سيورى دلته وهستېدم خداى په امان
بيا به مي نوم د چا ماشوم خوبونه نه زنګوي
لكه كيسه له ياده ووتلم خداى په امان
نور جهاني ستا د محفل د يادولو نه دى
يوې برېښنا په شاني وځلېدم خداى په امان

ويرجينيا 1995/2/7