څلوریځه

چي له ګریوانه مي ابلیس منګل ایستلی یاره
په هغه ورځ مي دا چکله ګریوان ګنډلی یاره
ناوسه دومره باوري یم چي مي مه پوښته خو
په بی وسۍ کي مي عزت دی خپل ساتلی یاره