نشست شیکاگو و امید های مردم افغانستان

سران پیمان اتلانتیک شمالی ناتو درایالت شیکاگو امریکا دراین نشست روی اوضاع افغانستان بعدازسال 2014 بحث و گفتگوصورت گرفته است، مردم افغانستان این نشست را فال نیک گرفته و متعقد اند تا همانطوریکه جامعه جهانی درسال 2002 میلادی درنشست بن به کمک افغانستان تعهد سپرده و آنرا عملاً انجام داد، این بارهم درعرصه های مختلف کمک وهمکاری هایش را ادامه دهد. خوشبختانه که یکباردیگرکشورما درمحراق توجه جامعه جهانی قرارگرفته و این یک فرصت نهایت طلایی می تواند برای دولت و ملت افغانستان باشد. درحالیکه محور اصلی درنشست شیکاگو روی سرنوشت آینده افغانستان پس سال 2014 میلادی تصمیم گرفته می شود و درضمن گفته میشود که تمامی اعضای ناتو دراین نشست اشتراک و تعهد نموده اند که تا سال 2024 میلادی نیروهای امنیتی افغان را تجهیز و تمویل نموده و درعرصه آموزش های نظامی آنان را کمک و یاری نمایند با وجودیکه نیروهای امنیتی افغان به استندرد معیارهای بین المللی تعلیم و آموزش های حرفه یی ندیده اند اما با آن هم درمناطق که مسوولیت های امنیتی ازنیروهای بین المللی به قوای مسلح افغان واگذارگردیده است امنیت آن مناطق تأمین بوده و وظیفه ایمانی و وجدانی خویش را درقبال وطن و ملت خویش به وجه احسن انجام میدهند و مردم محل نیز از آن ها رضایت و ابرازخرسندی می نمایند.
به هرحال قابل تذکراست که کشورهای همسایه( ایران وپاکستان) همواره به آن نشست های که منافع ملی شان درآن نهفته باشد، شرکت می نمایند اما حالا گفته میشود که کشورپاکستان نیز دراین نشست حضورخواهد داشت، زیراکه موجودیت پاکستان درکنفرانس شیکاگو مهم پنداشته میشود به دلیل اینکه کشورپاکستان بارها جامعه جهانی را فریب داده و درتعهدات خویش صادق نبوده است، گفتنی است کمک های میلیون ها دالری ایالات متحده امریکا که به منظور مبارزه علیه پدیده زشت( تروریزم) به پاکستان می پردازد تا درنابودی تروریستان به مصرف برساند اما برعکس درعوض نابودی هراس افگنان درتجهیز و تمویل آنان به مصرف میرساند؛ و این موضوع را بارها دولت افغانستان گوش زد نموده که کشورپاکستان بزرگترین حامی تروریزم می باشد اما جامعه جهانی دراین رابطه توجه جدی نکرده؛ تا زمانیکه درسال گذشته اسامه بن لادن رهبرشبکه تروریستی القاعده که مدت ها مخفی بود و بلآخره توسط نیروهای خاص امریکایی درشهرایبت آباد پاکستان که درچند کیلومتری اسلام آباد موقعیت داشته به قتل رسید و سیاست دوگانه پاکستان برای مردم افغانستان و جامعه جهانی واضح و آفتابی شد که پیوسته پاکستان بخصوص سازمان استخباراتی آن دهشت افگنان را حمایت و تمویل می نماید که بعداً جامعه جهانی کمک های خویش را برای پاکستان کاهش داد.
به هرصورت مردم رنجدیده کشورما به این باور اند تا درکنفرانس شیکاگو خیرملت و دولت افغانستان درآن نهفته باشد و این کنفرانس باعث گردد تا دیگر کشورهای متخاصم درامورات داخلی کشورما دخالت ننمایند، و خواست مردم ما ازجامعه جهانی اینست که افغانستان را درموارد مختلف اقتصادی، نظامی، اجتماعی و فرهنگی کمک و یاری نماید تا درکشورما صلح سرتاسری تأمین شده و در راستأی پیشرفت و ترقی کشوراقدامات لازم صورت گیرد.