اعضای کانگرس ایالات متحده امریکا با اتفاق آراء کمک 4/2 میلیارد دالری به پاکستان را رد نموده و دلیل آنرا عدم مبارزه جدی آن کشور با تروریزم می دانند، این در حالی است که امریکا طی ده سال گذشته 24 میلیارد دالر به کشور حامی تروریزم کمک نموده و طبق اظهارات اعضای کانگرس هیچ دستآوردی تا کنون در پی نداشته است.
به هر صورت این اقدام کانگرس امریکا خود می رساند که آنها کم کم پی برده اند که پاکستان همواره در امر مبارزه با تروریزم بازی دوگانه انجام داده و هراس افگنان در مناطق سرحدی و حتی در نزدیکی اسلام آباد حضور داشته و دارند. چنانچه در این مورد حنا ربانی “کهر” وزیر خارجه پاکستان وجود برخی از حلقات هراس افگن را در خاک این کشور می پذیرد، موصوف گفته است که در حال حاضر ما قربانی آن عناصری هستیم که خودمان آنها را بوجود آورده ایم. اما خانم کهر علاوه میدارد که شورشیان در مناطقی زیست دارند که نظامیان پاکستانی در آن محلات دسترسی ندارند، اگر بالفرض تمام شورشیان در مناطق نوار مرزی حضور داشته باشند شاید سخنان وزیره خانم پذیرفتنی باشد، مگر آیا عقل سلیم می تواند تصور کند که محل بودوباش اسامه بن لادن بدور از دسترسی نظامیان پاکستان است؟ چون محل اختفای وی در یک محله نظامی در نزدیکی اسلام آباد موقعیت داشت و این خود می رساند که سران تروریست در اماکن امن تحت حمایت مستقیم حلقات نظامی و استخباراتی پاکستان حضور و فعالیت دارند.
برعلاوه پاکستانی ها در یک اقدام تازه بعد از شش ماه مسدود نمودن راه مواصلاتی اموال نیروهای ناتو دوباره اجازه بازگشایی کاروان های اکمالاتی را داده اند اما خواست آن کشور در مقابل خیلی بالا و دور از تصور است. آنها از عبور هر کانتینر (5000) دالر امریکایی تقاضا دارند و این چیزی میباشد که آن کشور خواستار آن شده است، اما درعوض مقام های امریکایی اظهار داشته اند که خواست پاکستان در مورد گشایش مسیر ناتو از طریق آن کشور باید واقعبینانه و منصفانه باشد.
به هر صورت پاکستان توانسته است با شیوه های گوناگون پول های وافری را در امر مبارزه با تروریزم از جامعه جهانی بخصوص ایالات متحده امریکا بدست آورده اما از این کمک ها در تقویه تروریزم و هراس افگنی استفاده سوء به عمل است، مردم افغانستان که از دسایس و توطیه های روز افزون مقامات پاکستانی به ستوه آمده اند این اقدام اخیر کانگرس ایالات متحده امریکا مبنی بر عدم پرداخت کمک به پاکستان را به فال نیک گرفته و آرزو دارند در کنار فشارهای اقتصادی باید از طریق فشارهای سیاسی و نظامی آنها مجبور گردند که از حمایت بی حد و حصر ترور و دهشت افگنی دست بردار شوند.
بااحترام