هشتم ثور: دفن کمونیزم در قبرستان تاریخ

هشتم ثور: دفن کمونیزم در قبرستان تاریخ
 
درست بیست سال پیش از امروز در هشتم ثور سال 1371 ملت مجاهد و قهرمان افغانستان پیروزی جهاد مقدس و آزادیخواهانه شانرا که چهارده سال طول کشید و در نتیجه آن قدرتمندترین امپراطوری در شرق جهان به زانو در آمد جشن گرفتند. امپراتوری که از هیبت و وحشت آن نه تنها کشورهای منطقه بلکه تمامی جهان در هراس بودند و ایدیولوژی که با پیمودن بحرها تا به امریکای لاتین خود را رسانیده بود و هیچ نیروی توان مقابله و رویارویی با آنرا چه در شرق و یا غرب در خود نمی دید و همگان کابوس غرق شدن در گنداب کمونیزم را می دیدند.
این نیروی سرکش و متجاوز با شکستن دژ مقاومت ملت ها در قفقاز و آسیای مرکزی با سیلی از قشون سرخ و مجهیز با پیشرفته ترین سلاح های که در آن زمان بی همتا بود. افغانستان مظلوم و فقیر را مورد تهاجم قرار داد. مردمی که از حیث اقتصاد در پایین ترین سطح زندگی خود قرار داشتند و از نظر تسلیحات و تجهیزات نظامی اصلاً خلع سلاح بودند. اما با ایمان راسخ به خداوند قادر و متعال و اعتقاد راستین بر اینکه مرگ آزاده به مراتب زیباتر از زندگی در سایه ظلم و بیدادگری و برده گی است. در برابر این ابرقدرت قرن به مبارزه برخاستند و با ایثار جانهای شیرین شان نه تنها ملت شانرا از چنگال اژدهای هزار پای کمونیزم رهانیدند بلکه با زانو در آوردن قشون سرخ در عرصه نظامی، عامل اصلی و انکار ناپذیر اضمحلال ایدیولوژی مارکسیستی از نقشۀ جهان شدند و نیز ده ها ملت اسیر و دربند نظام کمونیستی را از چنگال شان رهانیدند.
این شکست و ناکامی تجاوز سرخ چنان فاحش و جبران ناپذیر بود که کاخ نشینان کرملین به ناچار جنازه مکتب ماتریالیسم دیالکتیک را خوانده و اندیشه کمونیزم را با دستان خود به خاک سپردند و استقلال ملت های تحت استعمارشانرا برایشان تبریک گفتند و خود رهسپار تاریخ شدند.
هرچند ملت قهرمان و مبارز افغانستان پس از مبارزه و تلاش و قربان نمودن جان و مال شان در این روز از آزمون بزرگ تاریخی مؤفقانه بدر آمدند ولی دریغا که مصائب و دردهای بی شمار دیگری را از آدرس و ناحیه تجاوزات پنهان و آشکار دشمان دیگرشان بار دیگر متحمل شدند که در درد و رنج آن کمتر از دوران اشغال ارتش سرخ نیست. این بار تروریستان سیاه و متحجر به حمایت سازمان های استخباراتی مخصوصاً پاکستان سنگ ظلم و استبداد را بر فرق شان کوبیدند و نگذاشتند که با خاطر آسوده جشن آزادی شانرا تجلیل نمایند و با پرتاب هزاران آتش پاره در روز جان صدها و هزاران انسان مظلوم را گرفتند وباعث از بین رفتن تمامی دار و ندار مردم ما شدند که متأسفانه این تراژیدی دردناک هنوز هم ادامه دارد.
به هر تقدیر امیدواریم که ملت و مردم افغانستان بار دیگر بتوانند بر مصائب و مشکلات تحمیل شده و موجوده فایق آیند و با کنار راندن دشمنان دیرینه شان از صحنه نظامی کشور همه ساله با خاطر آرام و آسوده و مملو از غرور و عزت جشن پیروزی مبارزات قهرمانانه شانرا تجلیل نمایند.