وود ثــــمود توکــم د عـربو یــــوه پـــښــه تر اسلام مخ کي د دوی ژوند وو کاروښه
دلـــتهدحـــجــازو شام ترمنځ دوی استېـده ددوی ټوله کړه او وړه پر دغه ځای کـېده
دثــمــود لــــــه کــــــامـــه وو صـلـح نـبـي کامغـوښته معــجزه هرومــروله خـپل نبي
دهکــــــړه مــعــــجــزه ښــکا ره وروسـتـه اوښ او جـونګ یـې بــیالهغـره را وایسته
چــــیــــغــــينارې سـورې ټــول کام وهلې صالــحنبي ساحر دی، هغو دا نارې وهلې
اوښـــهرهــي هـغـي چـیـشنې تــه ســولــه د ثـمـودکــــام د اوبــــو خـــــواتـه ســـوله
اوښــياوبــه د ټــول چیشني وچـــیــښـــې چــیــنـه سـوه تشه له اوبـو ، پاته یې نښې
ثـــمــودیانو کا پرې سرداوښ اود جونګي دغه دم راغی بد ږغ، له اسما نه په درګي
دږغــه له ویــري سـوه تباه ټول ثـمود یان صالح نبې کتله، سُو دی هم ډېر پرېـــشا ن
دالله کارو ته ګوره، چي څې وکړه په ثمود دغـــســي کـــار هـم کړی الله دی په نمرود