د وطنوال په ویر کی

 خړ توپان دی د لوخړو
تر هر وره رسیدلی
یو یو کاڼی له اسمانه
پر هر کور دی رالویدلی
هر افغان دی ددی خاوری
نن په اوښکو لمبیدلی
پر اوار ټغر د غم یی
خوښ پنجاب دی نڅیدلی
که افغان په خوب ویده وی
او ګرګین را پاڅیدلی
هم به لر وی ، هم به بر وی
پدی غم کی زنګیدلی
ګوره تور دیب سری منګولی
فرشتو ته خښمیدلی
هره ورځ یو « وطنوال » خوری
چی په خیټه پړسیدلی
هم په بم هم په راکټ مری
هر ددی هیواد وګړي
پاڅولای پښتون نه شم
خدایه څنګه خوب وهلی
« پښتنو ! کښتۍ ډوبیږی »(۱)
« جهانی » مو ارویدلی ؟
که یو نشی نو ورکیږی
ځان ته مه وایه ښاغلی
نوزادی په لوړ اواز دی
دا پیغام در رسولی
                    ډنمارک –  ۱۹ / ۷ /۲۰۱۱
(۱)- دا د وتلی شاعر عبدالباری جهانی دیوه شعر مطلع ده چی پښتانه یی مخاطب کړیدی