تل به نه وي

نه بل تل داپاچاهۍ نه عيش نوش وي
نه بــــه تل دا غلامـان حلقه بګوش وي

نه به تل وي دا مـــاڼۍ نه دا قصرونه
نه ساقي نه ميخا نه نـه باده نوش وي

نه به تل وي مــــازيګـــر د ګدرغاړې
دپی مخوچټو پيغلوجـــم،جوش وي

نه به اوړي کاروانونــــه په البند بيا
نه به بيا دپسرلـــي هغه خروش وي

که يوه شيبه له ځانه سره سوچ کړې
ددنياوعجايبوتـــه دې هـــوش وي

دا دنيادغـــه فضاه دا اسمـــانــونـــه
دسبحان دا عظمت به درته روش وي

کوم ساعت چې سترګې پټې له دنياشي
خپل پردي به دې دغمه سياه پوش وي

چې کـــري هغه بـــه رېــبي دامتل دی
بدکـردار به دې ترعمره بـاردوش وي