غزل

دا خو منمه چی انسان ښکلی دی

چی می خوښ کړی په ایمان ښکلی دی

جانانه تا سره فیشن خوند کو ی

زما شلیدلی ګر یوان ښکلی دی

یا به زما په سترګو ښه لګیږی

یا خو په ټولو کی جانان ښکلی دی

ز ما د زړه په و چه للمه اشنا

ستا د رڼو اوښکو باران ښکلی دی

دومره ښایسته زما په سترګو لګی

لکه په ستورو چی اسمان ښکلی دی

زه د خپل یار په مینه سر ور کوم

دده په وړاندی می وجدان ښکلی دی

ما ځان لید لی په ایئنه کی یار ه

داستا نظر دی چی (حیران)ښکلی دی