غزل

غزلپېغله لیونۍ شوه نیسي داړو کې تعویذ
لوند شي ترې دسپنې خولې په لیاړو کې تعویذ

رالیږه یې له عرشه دپښتو ژبې نبي
غلط شي له دې خلکو نه په ژباړو کې تعویذ

ډاریږي ستا له سپینو ملایکو روح وانخلي
غازي لالي ساتلی دی په تراړو کې تعویذ

لاړ به لیونی وي له همدې لارې جنت ته
پیدا مې کړ دسرو جامو په شاړو کې تعویذ

رادې شي ګوډګر اشنا دکوفر په پردو کې
ځوړند شو د زړه ورته په داړو کې تعویذ

ځي درنه جنت ته په خولګۍ پسې منګل
پېغلو ګرځوئ ورپسې غاړو کې تعویذ