کور / شعر / د مور د ورځي په ويا ړ

د مور د ورځي په ويا ړ

نن چي د مور ورځ ده خد ا ی دي موږ نکړي بې تا موري
د ا سپېڅلې ورځ د ي مبا ر ک شه زموږ له خو ا مو ري
جها ن ټو ل د رنا وې ستا د کړو وړو په افتخا ر کو ې
ښه پا لنه ا و روزنه دي زموږ کړې په رشتيا موري

مو ږ هم په خپل نو بت ستا د د ې سترمقا م ستا ينه کړو
خد مت له دي چمتو يو موري ستا څخه ګروېږنه کړو
تا په شپو شپو ستر ګي پټي په خوب نکړې زمو ږ لپا ره
ويښه ناسته زمو ږ له غمه ويد ه نشوې تر سبا مو ري

په للو للو ويلو کښي دي نغښتي وه زمو ږ د ژوند رمزو نه
په هر څه با ندي دي پو ه کړم تا را زد ه کړه ښه خو يونه
ايجا د دي زما په زړه کښي له پخو ا څخه خوږه مينه کړه
داسي مهربانه زړه چي ستا دی بل به کله شي پيدا موري

ستا له غيږي څخه مي زد ه کړ ه حما سه ا و مينه د واړه
په تنګنا کښي د تا ريخ د ي رسا لت کړۍ را تر غا ړه
ننګيا لې ا و تو ريا لې د ي يم رو زلې ګر ا ني مو ري
پر وا ېی نه لرم د هغه چا چي په تا نلر ي پرو ا موري

د ا احسا ن به دي هېر نکړ م مو ري ستا به خد متګا ريم
لکه وم چي و خد مت ته به د ي شپه او و ر ځ تيا ريم
ستا خو ږو خوږو خبر و مي د ژو ند خونه و دا نه کړه
هر څه به را څخه هېر شي هېرو لا ی نشم تا مو ر ي

لو مړې ګام چي مي پو رته کړې له مځکي مخ په وړاندي
تا ويل چي بسم ا لله خد ای دي نظر وکړی را با ند ي
په نا ز نا زد ا سي لوی کړ م لکه سو ر ګل د بو ستا ن
د خد ای څخه توفيق غواړم چي ستا حق کړم درادا مو ري

په غربت کښي دي هير نکړی زموږ لپا ره ر سا لت خپل
په مېړ ا نه دي سا تلئ د ښې مور په څېر عز ت خپل
ويا ړو موږ په تا سي ګرا نو ميند و چي سر لو ړي يا ست
د ا سې غوا ړ م ا فغا ني ميند ي سرلوړي لکه تا موري

افتخا ر دي د نا زو او زرغونې شي په نصېب دهري مور
شي چي ملالۍ غوندي سرلوړي ټولي پېغلي زموږد کو ر
ا نسا ني ا ر ما ن مي د ا د ی چي و طن مي شي ا با د
فا ر و ق وای ژ ر به شي ممکن ستا په د عا مو ري


د مور دهيلو کا روان

د کلو نو مسا فر به مي بيا را شي
چي د حا له مي خبر نن يا سبا شي
ا نتظا ر بې کړ م په لا ر کښي
هرکلې بې په ګلونو زما له خوا شي

د کلو په دي ا رمان يم ګرانه زويه
د را تلوپه ا نتظاردي يم نېک خويه
چي د ژوند اودروغتيا دي شم خبره
سم خوشاله لکه ټولجهان چيزماشي

د ا چي څه پرتا تيريږي ښه پوهېږم
له همد ېغمه زه شپه ا وورځ ويلېږم
چي زویميجوړروغ وکورته را شي
په ليد وبې زما ړند ېسترګي بيناشي

د ژوندون اميدمي ټوله ستا ليدل دي
په کوښښد دې ا رمان پوره کيد لدي
په خير ېی خد ا يه را ولې تر کوره
غم خپلئ زړه به زما په تسلا شي

بيلتونه موږ د ي څنګه سره بيل کړو
په غمود زمانې کښيدي را شکېلکړو
ته زما د زړه له حا له څخه خبرشې
چيمختورئ هم د د ين هم د دنيا شي

چيپيدا د ېکړله مينه زما په زړه کي
رڼا را غلله زمو ږ په تورکا له کي
بيا پيد ا شود ا بېلتون زموږ ترمينځ
زماقبول دی که حاصله ديرضاشي

په ښه مينه ېی ما کړېډ ېرخدمت دی
په روزلو کښې ما کړېصد ا قت دی
په د ا شل کا له مي هيڅ ليد لې ندی
مړبه مي ژوندی زړه په رشتيا شي

د شپې ا و و رځي نا قرا ره يم ز ه
په جو ړه ورځ لکه بيما ره يم ز ه
په دعا مي پورته کړيد وا ړه لا سه
د خد ای څخه ېی غوا ړمه چيراشي

هرځا ی چي ا وسې مورد يجارشي
ښه کوه چيدي له بدوڅخه بېزا رشي
چي ګذرېی ستاپرخواوي دکومغشي
هغه غشئ به ګذ ا ر پربله خو ا شي

شه سمبول د ښوا خلا قو نېک سيره
لکه ګلچي بوی ېی ولاړشي لروبره
همنشين نشي د هغو بد کر د ا رو
چي د ښو پله د ي پورته په هوا شي

د ا فغا ن زوی تل سا تي ا فغا نيت
پا م چي هېر دي نکړې دغه رسالت
خپلي ژبي ا و کلتور ته ود ه ورکړه
ترهغوچي پرتا با ند ي پو را دا شي

را تلل موو وطن ته ضرورت د ی
د سالم انسا ن را تلوکښي برکت دی
ا ورم چي بهر کښي کما لا ت شته
کما لزده کړه چي ناروغوله دواشي

را شه په حا ل د وطن ځا نکړه خبر
ځا ن سمبا ل کړ ه ته په علم وهنر
بيا را روا ن شه د و طن پر لو ري
ا فتخاربه مي د ژوند اومرګپه تاشي

په لو ړا وا زوا يمه وا فغا نا نو لره
تحفې د پوهي راوړی وطند ارانولره
د خپل و طن په غم غمجن زا منو
پوربه موپا ته پرما باندي ترعقباشي

د قد روړموري ويد ه نيم بيد ا ريمه
ستا د خد مت لپا ره همېش تيا ريمه
په مخکښي مي خنډ نشته دروان يم
فاروق به ډ ېرژرخد متګارستا شي

غ – فا روق