ما چې چاڼ دا ټول جهان کړ پیدا نشوې
په ژړا مې لوند ګریوان کړ پیدا نشوې
له مودو مودو دې تږی د دیدن یم
ځان مې ښه ستړې ستومان کړپیدا نشوې
لټولې مې یې ډیر بیګاه په ستورو
ناقرار مې ټول آسمان کړ پیدا نشوې
د تقدیر کاتب په لټه ګرځیدمه
چې تر لاسه مې فرمان کړ پیدا نشوې
جبارخیل، طاهري دواړه مې ګواه دي
ځان مې ډیر درته پریشان کړپیدانشوې