غزل

درد دوطن به په ليمو کی نور هيڅ نه پټؤ
د لاس ماران به په بغلو کی نور هيڅ نه پټؤ
تر قيا مته به لا مو ږ د خپلو وير کی ژاړو
د زړګی چيغۍ په ځيګرو کی نور هيڅ نه پټؤ
څنګه دردونه څه غمونه څه ژړا وی دي دا
مرګيه وام دي په سرو کی نور هيڅ نه پټؤ
نه په زارو نه په خوارو نه په سلګو می شوی خپل
ژونده مرغه دی قفسو کی نور هيڅ نه پټؤ
که می څوک سر که می ځيګر که می بدن ټوټه کی
اذاد ژوندون به په تيارو کی نور هيڅ نه پټؤ
زما دوطن په ننګ ناموس با ندی چه لوبي کی څوک
مړی به زموږ په هديرو کی نور هيڅ نه پټؤ
د ځلبلا ند دغه ناره ده و افغان ولس ته
قلم کتاب به جيلخانو کی نور هيڅ نه پټؤ