کور / شعر / فرياد

فرياد


بې  واکه  دي موجونه څوک  پښتون   راوستی نه  شی
نـا پـوهـه رواجـونــه  څـه  بـدلـون  راوسـتی  نـه شـې

قسمت   له   غمه   ژاړې  جام  نسکور   د میـخـانـی  شو
ســبـا  تــه   میلمستیـا  هم   د  پرون    راوستی   نه  شې

ګـیـلـه   د وخــت  پکار  ده  هـم  فـریـاد  د  ملــغــلــرو
ليلا  په  خپلو  اوښکو  چې  مجنون   راوستی  نه  شې

د  حسن   شوګیری د  لمر  سپوږمۍ  مـدار   کې  ګرځـی
دا  تیری  ورځې شپې  چې  د  ژوندون  راوستی  نـه  شې

زړښــت  ئـــې ارمــانی  تــاج   په سـر  هم  د  ځوانۍ   دی
لرغونې   لیونتوب  بـانــدې  پـاڅــون  راوستی  نه شې

سالـو لانـدې  راګورې  نسیم ستوریه  څه  به جوړ کړې
فـریــاد  د انـتـظار   بــانــدې  ســمـون  راوستی  نه  شې