غزل

راشه چې زمونږه اختر بيا له سره ښكلى شي
دا پيكه پيكه مازديګر بيا له سره ښكلى شي

راشه چې دا غرونه درې ستا ټپو ته تږي دي
ستا په يا قربان لر او بر پيا له سره ښكلى شي

راشه خيالي ګره دخيال غوټې سره پرانيزو
رنګين به ماښامى كړو سحر بيا له سره ښكلى شي

راشه ميسترپل هر وخت دستا دراتلو لار څاري
وركړه ازانګې چې سپين غر بيا له سره ښكلى شي

راشه قافله دې انتظار كوي سالار غواړي
ستا په زمزمو به لښكر بيا له سره ښكلى شي

راشه اې فياضه چې فيض راشي محفلونو ته
لو ته ځو راځه چې اشر بيا له سره ښكلى شي