غزل

 مونږ د پښتو او د عزت وږي يو

داسې خو نه چې د دولت وږي يو

له تريو تندي سره مو نه لګېږي

غاړه غړۍ د محبت وږي يو

لکه د زرکې غوندې ورو ورو په ناز

راشه ، د داسې حرکت وږي يو

نور مو نفاق نه زړه په چاود راغلى

د ورورولۍ ژوندون ته سخت وږي يو

چې دا واړه خدايان په ځمکه خښ کړو

ربه د داسې يو قدرت وږي يو

د ډيلي تخت مو په کار نه دى اشنا

ستا د سينې د بڼ د تخت وږي يو

علم مو بس دى پوهه بس دى خدايه!

لږ راته بخت راکړه د بخت وږي يو

له http://larawbar.com/brish څخه په مننه