دعايي كه براي رفع كيد و مكر شياطين خوانده مي شود:
((أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ الَّتِيْ لاَ يُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَلاَ فَاجِرٌ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، وَبَرَأَ وَذَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَعْرُجُ فِيْهَا، وَمِنْ شَرِّ مَا ذَرَأَ فِيْ اْلأَرْضِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَخْرُجُ مِنْهَا، وَمِنْ شَرِّ فِتَنِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ طَارِقٍ إِلاَّ طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ يَا رَحْمنُ)).
(از شرّ آنچه كه خدا آفريده و زياد كرده است، و از شرّ آنچه از آسمان فرو میفرستد، و از شر آنچه به آسمان صعود میكند، و از شر فتنه هاى شب و روز، و از شرّ هر وارد شونده اى در شب مگر اينكه به خير و نيكى وارد شود، اى پروردگار مهربان! به كلمات كامل تو كه هيچ نيكوكار و بدكارى نمىتواند از آن ها تجاوز كند، پناه مىبرم).
فضليت تسبيح و تحميد، و تهليل، و تكبير
254/1 رسول الله –صلى الله عليه وسلم- میفرمايد: ((مَنْ قَالَ: سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ فِي يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ حُطَّتْ خَطَايَاهُ وَلَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ))
(هركس روزانه صد بار «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ» بگويد، گناهانش بخشيده میشوند اگر چه به اندازه ى كف دريا باشند).
255/2 و میفرمايد: هركس دعاى زير را ده بار بخواند مانند كسى است كه چهار تن از فرزندان إسماعيل؛ را آزاد كرده است: ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ)).
(هيچ معبودى به جز الله «بحق» وجود ندارد، يكتاست و شريكى ندارد، پادشاهى و ستايش از آنِ او است، و او بر هر چيز تواناست).
256/3 و میفرمايد: دو كلمه وجود دارد كه راحت به زبان مى آيند و در ترازوى اعمال، سنگين اند، و نزد خداى رحمان محبوب اند: ((سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيْمِ)).
(الله پاك و منزّه است، و او را ستايش میكنم، خداوند عظيم، پاك و منزّه است).
257/4 و میفرمايد: اگر من ((سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ ِللهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَاللهُ أَكْبَرُ)) بگويم، نزد من از آنچه كه خورشيد بر آن طلوع كرده است (يعنى همه ى دنيا) دوست داشتنىتر است)
258/5 و میفرمايد: ((أَيَعْجَزُ أَحَدُكُمْ أَنْ يَكْسِبَ كُلَّ يَوْمٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ، فَسَأَلَهُ سَائِلٌ مِنْ جُلَسَائِهِ كَيْفَ يَكْسِبُ أَحَدُنَا أَلَفَ حَسَنَةٍ؟ قَالَ:((يُسَبِّحُ مِائَةَ تَسْبِيحَةٍ، فَيُكْتَبُ لَهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ أَوْ يُحَطُّ عَنْه ُ أَلَفُ خَطِيئَةٍ)).
(آيا كسى از شما نمى تواند روزانه هزار نيكى بدست آورد؟ يكى از كسانى كه در جلسه حضور داشت پرسيد: چگونه يكى از ما مى تواند هزار نيكى بدست آورد؟ فرمود: (هركس صد بار سبحان الله بگويد برايش هزار نيكى نوشته میشود، يا هزار گناه از او بخشيده میشود).
259/6 هر كس ((سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيمِ وَبِحَمْدِهِ)) بگويد: يك درخت خرما برايش در بهشت كاشته میشود.
260/7 رسول الله –صلى الله عليه وسلم- فرمودند: ((يَا عَبْدَ اللهِ بْنِ قَيْسٍ أَلاَ أَدُلُّكَ عَلَى كَنْزٍ مِنْ كُنُوزِ الْجَنَّةِ؟ فَقُلْتُ: بَلَى يَا رَسُولَ اللهِ، قَالَ: ((قُلْ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بَاللهِ)).
(اى عبدالله بن قيس! آيا تو را به گنجى از گنجهاى بهشت، راهنمايى نكنم؟) گفتم: بلى يا رسو الله! فرمود: (قُلْ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بَاللهِ).
و رسول الله –صلى الله عليه وسلم- فرمودند: ((أَحَبُّ الْكَلاَمِ إِلَى اللهِ أَرْبَعٌ: سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ، لاَ يَضُرُّكَ بَأَيَّهِنَّ بَدَأْتَ))
(چهار كلمه نزد خداوند از همه ى كلمات محبوب تراند: سَبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ، با هر يك از آنها كه شروع كنى اشكالى ندارد).
باديـه نشينى نـزد رسـول الله –صلى الله عليه وسلم- آمـد و گفت: جمله اى به من بياموز تا آنرا وِرد خود سازم، رسول الله –صلى الله عليه وسلم- فرمود: بگو: ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، اللهُ أَكْبَرُ كَبِيْراً، وَالْحَمْدُ ِللهِ كَثِيْراً، سُبْحَانَ اللهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ، لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ الْعَزِيْزِ الْحَكِيْمِ)). آن مرد گفت: اين جملات از آنِ پروردگار است، براى خود چه بگويم؟ رسول الله –صلى الله عليه وسلم- فرمود: بگو: ((اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ، وَارْحَمْنِيْ، وَاهْدِنِيْ، وَارْزُقْنِيْ)).
يعنى: (بار الها! مرا ببخش، و به من رحم كن، و مرا هدايت كن، و به من روزى عنايت فرما).
هرگاه فردى مسلمان میشد، رسول الله –صلى الله عليه وسلم- نماز را به او مىآموخت، سپس دستور میداد كه با اين جملات دعا كند: ((اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ، وَارْحَمْنِيْ، وَاهْدِنِيْ، وَعَافِنِي وَارْزُقْنِيْ)).
(بار الها! مرا ببخش، و به من رحم كن، و مرا هدايت ده، و عفو كن، و به من روزى عطا فرما).
((إِنَّ أَفْضَلَ الدُّعَاءِ الحَمْدُ للهِ، وَإِنَّ أَفْضَلَ الذِّكْرِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ))
(بهترين دعا الحَمْدُ للهِ، و بهترين ذكر لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ است).
باقيات صالحات (نيكى هاى جاودانه) عبارتند از: سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَاللهُ أَكْبَرُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ)).
فضايل نماز
چنانچه پيش بيان شد فضايل نماز بسيار است و من بطور نمونه اندکی را بعرض ميرسانم. پيش از هر چيز خوب است بدانيم که نماز بعد از واقعه اسری و معراج نبی کريم (صلعم) فرض گرديده نخست از جانب خداوند متعال پنجاه وقت نماز در شبانه روز تعيين شده بود و بعد از بار بار رفت و آمد و درخواست حضرت پيغمبر (صلعم) برای کم کردن، نماز از پنجاه وقت به پنج وقت تخفيف يافته و خداوند کريم به آن حضرت (صلعم) فرموده است که هر يک از امتانِ تو اين پنج وقت نماز را ادا کند ثواب همان پنجاه وقت را به او خواهيم داد پس اگر از ما يک وقت قضا شود گويا ده وقت نماز را از دست داده ايم. خداوند متعال در کلام پاک خود ميفرمايد:
حفاظت کنيد بر همه نمازها خصوصاً بر نماز ميانه و بايستيد برای خدا فرمانبردارندگان در اين آيت آفريدگار جهان حکم فرموده است که بر نمازها حفاظت کنيد يعنی نماز را دره وقت آن ادا کنيد و نگزاريد قضا شود. و از نماز وسطی بيشتر علماﺀ مراد نماز عصر را گرفته اند زيرا که در حديث آمده و در وسط نمازها هم واقع است. و بعضی نماز بامداد را و بعضی نماز ظهر را مراد گرفته اند. و در حديث است که در نماز ظهر چون هوا بسيار گرم ميشد بعضی از حاضر شدن به مسجد کوتاهی ميکردند.
اين آيت نازل شد و اما جمله دوم اين آيت قُومُو قانتين را بعضی مفسرين بر … صلولله قا يمين … تفسير کرده اند، يعنی نماز را بخوانيد برای خدا در حاليکه ايستاده باشيد. و اين را بايد دانست که فرمان خداوندی برای منفعت خود ما است و اگر نه به نماز ما چه احتياجی دارد. نماز بخوانيم به خداوند فايده ای نميرسد و اگر نه خوانيم باو ضرر نميرسد، بلکه ضرر آن به خود ما ميرسد. اين لطف خداوند مهربان است که راه فايده را بما نشان ميدهد. پس بايد که راه فايده خود را در پيش گرفته بر نمازها مواظبت کنيم و تا جايکه گنجايش دارد ترک نکنيم. مثلاً اگر کسی مريض است و استاده نماز خوانده نميتواند بايد نشسته بخواند، و اگر نشسته هم نتواند بايد به پهلوی راست دراز کشيده ره به قبله نمايد و يا خود را به پشت بيندازد و پا های خود را بطرف قبله دراز کرده و بالشتی زير سر نهد تا روی او متوجه قبله گردد سپس به اشاره سر نماز بخواند. در صورتيکه به اشاره هم نماز خوانده نتواند پس نماز او تأخير ميگردد تا وقتيکه صحت يابد و سپس نماز های که از او قضا شده ادا نمايد و نماز از او ساقط نميشود.
از حضرت عثمان (رضی الله عنه) منقول است که فرمودند:
کسيکه حفاظت کند بر نماز های پنجگانه و مداومت کند بر آنها تکريم ميکند او را خدا يتعالی به نه کرامت و آنها اينند:
• اول خدايتعالی او را دوست ميگرداند.
• دوم اينکه بدن او سالم ميماند
• سوم اينکه فرشتگان به حکم خدا از او نگهبانی ميکنند
• چهارم اينکه در منزل آن برکت نازل ميشود.
• پنجم اينکه بر چهره آن علامات صالحين ظاهر ميگردد.
• ششم اينکه خداوند متعال دل او را نرم ميگرداند.
• هفتم اينکه از پل صراط مثل برق خواهد گذشت.
• هشتم اينکه خداوند پاک او را از دوزخ نجات خواهد داد.
• نهم اينکه خدای تعالی او را بهمراه بندگان خود در بهشت داخل خواهد کرد. آنچنان بندگانيکه نه بر آنها ترس خواهد بود و نه غمگين خواهند شد.
نهم اينکه خدای تعالی او را بهمراه بندگان خود در بهشت داخل خواهد کرد. آنچنان بندگانيکه نه بر آنها ترس خواهد بود و نه غمگين خواهند شد.
احکام برای بی نماز
آن کسيکه نماز را ضايع کردند عنقريب در يک طبقه دوزخ داخل خواهد شد. قران مجيد
آن کسيکه دانسته نماز را ترک کند به تحقيق کفر کرده است. حديث شريف
در عمر شخصی بی نماز برکت نيست. حديث شريف
علامت صلاحين از چهره بی نماز دور ميشود. حديث شريف
برای هيچ عمل بی نماز ثواب داده نخواهد شد. حديث شريف
بی نماز وقتيکه بميرد بذلت و خواری خواهد مرد. حديث شريف
دعای بی نماز قبول نميشود. حديث شريف
بی نماز در حالت گرسنگی و تشنگی خواهد مرد و تشنگی وی دور نخواهد شد اگر چه درياهای آب به او نوشانيده شود. حديث شريف
برای بی نماز قبر تنگ ميشود. و در آخرت از او بسختی حساب گرفته خواهد شد. حديث شريف
بی نماز را حبس بايد کرد تا وقتيکه توبه کند. امام اعظم (رح)
شخصی بی نماز واجب القتل است. امام شافعی (رح)
ترک کردن نماز کفر است. امان احمدبن حنبل (رح)
پادشاه اسلام حکم قتل بی نماز را بايد بدهد. امام مالک (رح)
شخصی بی نماز در قبرستان مسلمانان بايد دفن نشود. شيخ عبلالقادر جيلانی (رح)
خوک از بی نماز پناه می جويد. سلطان باهو (رح) .