د وطن پر هديره مې گلان شنه شول
اغزي نه لري څه سترگې سترگې ښکاري
هرې خواته څانگې څانگې را خپاره دي
پر دې ځمکه خپلې تويې وينې څاري
**********************
چا منگي ورته نيولي ورته تږي
څوک يې خپلې بې وسۍ ور سره ژاړي
پر تندي ددې هيواد يې دي ليکلي
چې به تل پر خپلو تيرو باندې وياړي
********************
تصور به د لوړتيا يې وي ملگرى
خو به نه کله اباد وي نه به خاندي
تير خو تير دى خو دا نن ورڅ مو لا څه ده
چې تيريږي د تاريخ تر جبر لاندې
**********************
موږ له ځانه خبر نه يو پرې چې مړه شو
تور ښامار مو پر زړه پروت دى کواړې کواړې
د خودۍ احساس مو وژني په رگو کې
هر نفس يې ښکاروي د زهرو داړې
**********************
ښکاري بيا يو لوى وحشت ليونى شوى
د خپل ژوند د ماتيدلو هوډ يې کړى
د سرکشو حوصلو امتحان اخلي
په هر لور يې ځانته گور دى کنستلى
*********************
دا سرکشه غرونه پريږدئ نړيوالو
چې غرور يې د اسمان تر څنډو لوړ دى
تاسو نرم نرم خلک يې پام وکړئ
ددې غرونو هر هر لورى را په ځوړ دى