غوښتى دى موږ تل له هغو نه د ګلونو باران

د چا فطرت چي اورول دي د زخمونو باران

د زړه پر غولي مي بيا مړه مړه خوشبويي خوره سوه

را اوري بيانرى نرى ستا د يادونو باران

اوس پردى كور دى پردى واك دى نامړدي مي نده

اوس رانه مه غواړه اشنا د ديدنونو باران

دغه هم وايې چي شبنم پر ګلو ښه خوند كوي

بيا ولي ګرزوې له مخه په لاسونو باران

پرخپل ګرېوان به د هغه سړي تصوير جوړوي

سلطان دعا كوي چي وسي د رنګونو باران

سلطان زخپېل بورى  

غزل

د اغزو په نامه لو دى خو ګلونه رېبل كيږي

زموږ اشر يې باندي كړى زموږ سرونه رېبل كيږي  

د ژوندون هره لمحه تر بله سخته ده ترخه ده

له ذهنو مو د ماضي خواږه يادونه رېبل كيږي  

چا چي دلته تاج محل غوندي شاهكار د ميني جوړ كړ

له هغو نه د انعام پر ځاي لاسونه رېبل كيږي  

بې ګودره موږ په هر ګل له پېزاره سره ګډ سو

زموږ د ځان فېصلې نسته زموږ فكرونه رېبل كيږي  

د ارې غوندي زږه باڼه يې يو تر بله خېزي

هلته مه ورځه سلطانه هلته زړونه رېبل كيږي