غزل

چی  بهار شي په چمن کٍې  بلبلان  خاندي
د تورو شپو ّپه  محفلو کې عاشقان  خاندي

پیغله  چه  ګودر  ته  هر سهار  را وځی
توراوربل کې یې نتکۍ او سور پیزوان خاندي

چه د نجونو شروماشورشي د ګودر په غاړه
په چمن کې مات بڼګړي او سره مرجان خاندې

څوک مینه،څوک نڅا او څوک دعا کړي
د جامونو په محفل کې ساقي او زاهدان خاندي

مۍ راواغله چه پری هیر کړو د جانان غمونه
په پیاله کې د یار زلفې تار په تار خاندي 

چیرته چه ځم غم راسره وي د یار
په رنځور زړه کې می د مینې سورانګار خاندي

امید لرم دیدن ته، نا امیده نه یم
د جانان کوڅه کې بیا بیلتون او حریفان خاندي 

د جانان وصال ته همیشه سترګې په لاریمه
په مین زړه کې مې د یار د زڼې خال خاندي

د میني خوند مې د خپل یار ونه لید
زه حامد پوهیږم چه په حال مې ټول جهان خاندي 

جاپان ۲۰۰۸،  د لوې اختر ورځ