وطنه

له امو تر اباسينه لوی وطنه
هر بچی دې د يووالي په ارمان دی

افغانان درباندې تير له ځان و تنه
هر زلمی د رته ولاړ په ټينګ ايمان دی

ستا له لوړو غرو نه سل ځله قربان شم
هر يو لوړ په ننګ غيرت له کهکشان دی

صدقه دې له هر کاڼي هر انسان شم
چې روزلی دې هر يو په ننګ ايمان دی

ستا سپين سترګي تور دښمن لره حيران شم
بې شرمۍ او چل او ل کې پالوان دی

دښمنان به شي پناه ستا له د کنه
که خبر شي چې ولاړ څوک په ميدان دی

هر پښتون چې پښتنې وې زیږولئ
تل تر تله ستا بيرغ رپانده غواړي

څوک چې دی په پښتونوالې پوهيدلی
د بخت ستوری دي تل لوړ ځلانده غواړي

بې ننګان و به وي تل سر ټيټ نيولی
د بل ور کې به مدام ژړانده ژاړي

ځانته نه پريږدي پيغور د چا پتمنه
په رښتيا سره چې زوی د لوی افغان دی

پښتانه له خپل فطرته زړور دي
د غيرت له خټې جوړ کور د پښتون دی

آزاد خياله او خپلواکه بختور دي
هسې رنګه د پښتون ولس ژوندون دی

که پخلپلو کې اخته لاس په خنجر دي
خو د ملک دښمن ته جوړ ملي تړون دی

پښتون کله په شا نه ځي له دښمنه
دوی ورکړی په تاريخ کې امتحان دی

چې د ملک د چارو واک اختيار يې نه وي
د پيسو خانان دې ځار شي خدمتګار نه

غريبي د چا پيغور او څه عار نه وي
د پيسو وږي دې خوار شي خوار له خوار نه

نام او ننګ چې چا خرڅ کړی پکار نه وي
صدقه شه د غيرت تورې شرنګار نه

مزدورزوی په دې خوشحاله دی وطنه
چې پښتون تل بريالی په هر ميدان دی