کاروان

د ستر جرس پسې سفر دی رسيدلی نه یم
حرم د مينې ته مې زه ننوتلی نه يم

غوټۍ مې مړاوې کړلې منی زه تازه ولاړ يم
سختو جړيو توپانو کې رژيدلی نه یم

زه د ضدينو په جګړه کې تکامل کومه
ارمان مې ځوان دی له ځوانۍ لا رالويدلی نه يم

خير که رقيب راپورې خاندي تومتونه وايي
زه مې د مينې له تومت نه تښتيدلی نه يم

په برکت د محبت او د جانان په نامه
زه د وختونو په څچيړو ژړيدلی نه يم

دُ ر او مرجان به يو وخت هار کړمه د ښکلي دلبر
زه له سکروټو او ايرو لا پاڅيدلی نه يم

سر په بيابيان لکه مجنون ليلا ليلا وايمه
لا دې په لاره د درتللو رالويدلی نه يم

دا مې په ياد د مينې واخله ای پښتونه اشنا
تل دې د غم سره لوبيږم ځوريدلی نه يم

شپه سبا کيږي خدمتګاره کاروان پاڅوه نور
زه يې کرۍ شپه له يادونه خوبيدلی نه يم