را په یاد می شو شبو د ننګرهار
دسپین غر په سر تړلی سپین دستار
د پغمان رڼی اوبه هره دره کی
سره لاله به غوړیدله په مزار
د شمال باغونه ډک وه له میوو
د ځوانانو میله ځای وه ننګرهار
د انار اونی اغوستی سور ټکری
خټکی وه د امام صاحب مزه دار
د بادغیس او دهرات د پستو جشن
را په یاد شو حواږه توت د ګلبهار
د پروان او کا پیسا د غرو لمن کی
ارغوان دونو ټیټ او لوړ قطار
د افغان د آزادی په افتخار لوړ
د نجات او خپلواکی ښکلی منار
د لغمان د علیشنګ هره دره کی
د چهار مغزو باغ اوونی د چنار
د بابا او هندوکش په لوړو څوکو
د افغان د عظمت تاج وه ځلا دار
د کڼړ او د هلمند د سیند څپی
غلیمان یی ډوبوله وار په وار
د آمو د سیند آرامه بهید ل
خپله خیټه کی ګوهر یی په خروار
په پرتم سره ولاړ د بامیان بت
بودایان چی به راتلل ورته بیشمار
د پکتییا دغرو په سر کی ګڼ ځنګل
د ځمرو نه ګیدړان وه تل په غار
مروت او ورورولی وه یو تر بله
د افغان وه نوم اوچت تر ذولفقار
لر او بر افغان یو بل سره نژدی وه
پری خپه وه د پنجاب او سند اغیار
مجاهدو خپل مینځی جګړه را پیل کړل
د سیندیانو متاع ومونده بازار
دوطن هستی شوه ټوله خاوری
د غلیم دلاسه ټول شو تار ا و مار
خدایه راولی وحدت ځمونږ په خلکو
چی وطن مو شی له سره برقرار
زړه می تنګ دی له غلیم نه به غچ اخلم
د مل تل وی دا وینا ا و دا ګفتار
****
۱۰-۶-۹۵ جرمنی