کور / شعر / ستا اختر

ستا اختر

 ګرانی  نن  می  ستا  اختر  ته  څه    ډالۍ   را وړيدی 
      دا  داوښکو  له  ګلۍ    می     غاړکۍ     راوړيدی      
     د  زړه  د  بټی  لاندی   می  د ستا  د  ظلم   اور   دی    
      زخمونه    وريت    شوی     ما     پلۍ     راوړيدی       
       باڼه   د  شوخو   سترګو  د  که  بيرته  رانه   واخلی    
      له   تل   د  زخمی  زړه  نه   می   ګيډی    راوړيدی    
      ګريوان   می  خپله   ګڼډم   ليونی   می  ولی   بولی 
       له   تار   او    له   دا  ستنو   می    قطۍ   راوړيدی    
      د زړه  بازار می وران  دی  جز  باروت پکښی خرڅيږی
       د   چا   توپ  او   طياره   ده   چا   مرمۍ   راوړيدی   
        وصال  می  ستا  نوش  نکړ  په  هجران  کی د کړيږم   
        لکه   شمع  سری  لمبی  می  په   کوپړۍ  راوړيدی
        خپل ځان  به  صدقه  کړم  ستا  له  يو لحظی خندا نه
          ما    می    ټولی    ارزو   ګانی  سپيلنۍ  راوړيدی
          که د شونډوشراب راکړی دا د سروسترګو په جام کی
           خوار   حفيظ    مليار   عزرونه  په  زولۍ راوړيدی
 
              عبدالحفيظ     مليار  ساپی   ويانا   اتريش