اروا ښاد ګل پاچا الفت ته
ستا دالفت ډیوه په لاس وه اوس تیاری يریوتی
ځکه وطن کی د دردونو افسانی پریوتی
د هغه یو افغان په نوم چه تا وحدت ته بلل
اوس ی په کلی او بانډو کی دغم شپی پریوتی
د پاک احساس او د وروری خبری کمی ښکاری
ځکه په سمه او میرو کی ادیری پریوتی
د وطن دښتی او ابادی یا ویجاړ ځایونه
په هر قدم کی د ژوندیو جمجمی پریوتی
څومره وحشت او بربریت شو په بی وزلو خلکو
په ادیرو کی په زرهاوو جنازی پریوتی
څوک به یی راټول کړی دا بی زوره زوروره خلک
چه د نیکونو افتخار جګی شملی پریوتی
راځی ای ورنو افغانی الفت ارمان لپاره
چه سره یو شو ګنی خدایګو معجزی پریوتی
سمیع الدین افغانی
همت
دلبره زه چه ستا رضا نیسمه
په هر قدم کی می ګناه نیسمه
دا چه شلیدلی ګریبان ګرځمه زه
ځان د مجنون دګورترخوا نیسمه
پدی ساده ذاهد می نه شی باور
دین دکعبی د در پیشوا نیسمه
پری نه پوهیږمه چه کوم لوری ځم
کله دنیا کله عقبا نیسمه
په بازاری مینه غلط چه نشم
دود د یوسف او ذلیخا نیسمه
چه می باورد خوږاشنا شی حاصل
دمینی لیار یی په ریښتیا نیسمه
افغانی پریږده دقسمت خبری
د همت لیار به خاماخا نیسمه
سمیع الدین افغانی
سمه لاره
عزت یی شی نصیب چه ربه ستا په لیاری سم دی
ذلت په هغه چا چه د ریا په لیاری سم دی
تیریږی قافلی د زمانی نن او سبا کی
سر لوړی به وی څوک چه د الله په لیاری سم دی
انسان لری ډیر لوړه مرتبه تر بل مخلوقه
زیبیږی ورته کړه چه د عقبا په لیاری سم دی
ذاهد په عبادت رسی د ذهد مرتبی ته
سجدی یی شی پخی چه درضا په لیاری سم دی
سخی په سخاوت باندی حاصل د زړو رضا کړی
منلی به وی څوک چه د سخا په لیاری سم دی
ژوندون هسی عبث چه تیروی متاع یی څه ده
پیرو د سمی لیار د مصطفی په لیاری سم دی
درګا ته دی الله زه افغانی لاس په دعا یم
مطلب ته رسی څوک چه مدعا په لیاری سم دی
——————————
سمیع الدین افغانی
خمار
ساقی تا ثیر دی په پیالو کی نشته
ځکه چه خوند یی په نیشو کی نشته
یا د خوږو ترخو توپیر دی لږ دی
یا چیری رنګ دی په تر خو کی نشته
چه د محفل یاران خمار پاته دی
ښایی تادی دی په پیالو کی نشته
هسی می بوزه د مستیو لور ته
چه د جنت په کنارو کی نشته
چه د غمونو می بی غمه کاندی
داسی حالت چه لیونو کی نشته
دا چه میخوره لیونی می بولی
اوس دا مقام په ارزیدو کی نشته
چه می حالت د لیونتوب معلوم کړی
ساقی دا راز دی په فکرو کی نشته
خمار خمار دی افغانی د کلو
نور یی طاقت په صبریدو کی نشته
——————————
سمیع الدین افغانی
سینګار
محبوبی ښه سینګار دی کړی دی
صنمی اور دی لګولی دی
ځان به له تا سره اشنا کرم
تل به دی قدر په رښتیا کړم
ګلی زړګی دی رانه وړی دی
صنمی اور دی لګولی دی
له خمارو سترګو دی جار شم
کړم افتخار چه زه دی یار شم
څه شین ټکری دی اچولی دی
صنمی اور دی لګولی دی
دا افغانی ستا خدمت ګار دی
د تورو سترګو خریدار دی
دا خوږ زړګی دی پری چولی دی
صنمی اور دی لګولی دی
——————————
سمیع الدین افغانی
دحسنونو سوداګر
د حسنونو سودا ګریم شرابی حسن په څو دی
چه معیاریی خال اوخط وی کتابی حسن به څودی
چه خوشحال یی هسی ستایی افتخار پری شاعران کا
د ترکانو د خوبانو ګلابی حسن په څو دی
چه د سترګو په ښکلایی ټول عالم په مسیدو دی
د قفقاز دهسکو پیغلو عناب حسن په څو دی
چه عالم ورته سلا کا ښاپیری ورته حیرانی
دسلاویانو په وطن کی ارزانی حسن په څو دی
نورستان په سر درو کی د هلمند رود شاو خوا ته
د قندهار کلو بانډو کی نورانی حسن په څو دی
د ښکلا او د حسنونو په بازار کی هسی ګرځم
چه بازار یی هسی خوږدی افغانی حسن په څودی
——————————
سمیع الدین افغانی
توپیر
ما د خیالونو د باغچو ښاپیری
دهوسونو د دنیا ناوکی
په سمه ورځ او په رڼا ولیده
ما یوه ښکلی تماشا ولیده
زه د حسنو میلمه شوم
د ښاپیرو میلمه شوم
هلته زه پوه شوم په دی
چه دخوندونو او خیالونو دنیا
د هوسونو دنیا
درڼا ورځی د خوندونو سره
خوږو وختونو سره
تعبیر په څه انداز دی
توپیر په څه انداز دی
—————————
سمیع الدین افغانی
دنارنج ګل
چه موسم یی د نارنج دګل بهار شی
را په یاد می هغه ښکلی ننګرهارشی
د نرګس، ذنبق،نارنج د ګل له فیضه
زړونه مست په نڅیدو د هردلدار شی
ننګرهار زموږ د ښکلو ګلو ښار کی
په سپرلی کی دشاهی د بڼ دربار شی
د رباب او د بلبل خوږو نغمو کی
خوشحالی شی جم اوجوش بڼ او ګلزارشی
څومره ښکلی ښه فضا د طبیعت شی
رنګینه ښایسته ګلان دپیغلو هار شی
ښه فضا شاعرانه شی هری خواته
افغانی ګلشن کی ښکلی لاله زار شی
——————————
سمیع الدین افغانی
د جانان غم
د شوګیرو به درته څه ووایم
د ژړیدو به درته څه ووایم
چه دی په مینه کی لوګی لوګی شوم
د نا کردو به درته څه ووایم
د جانان غمه لیونی دی کړمه
د رغیدو به درته څه ووایم
چه په وعده باندی وفا ونکړی
د تش وعدو به درته څه ووایم
ګیلی می ډیری په زړګی تیریږی
ددی ګیلو به درته څه ووایم
زړه می د مینی په دریاب لاهو شو
د ډوبیدو به درته څه ووایم
د افغانی زړګی کی مینه د یار
د هیریدو به درته څه ووایم
——————————
سمیع الدین افغانی
مهاجرت
که خپل که بیګانه ده
چا وران کړو دا وطن چا تری لوټ کړی خزانه ده
که خپل که بیګانه ده
چه خپل یی ورانوی بیا د پردو نه څه ګیله ده
که خپل که بیګانه ده
هر چا تر خپله وسه دا وطن کړلو خراب
څوک ناست دی بلډنګو کی په ډالر کوی حساب
څوک پروت دی په خیمه کی له یخنی نه شو کباب
هر چا ده غږولی د خپل خوښی ترانه ده
که خپل که بیګانه ده
په نوم د عدالت دی خو خیانت پکی چالان دی
غریب پدی وطن کی د ماړه نس په ارمان دی
دا ملک چاته جنت چاته په مثل د زندان دی
هستی یی رانه لوټ کړه د ډالروزمانه ده
که خپل که بیګانه ده
خلک لاړه تر کیهانه موږ په خپلو کی جنګیږو
پدی عصرو زمان کی د پردو په ډول ګډیږو
نفاق او تربګنی کی هیڅ مطلب ته نه رسیږو
وطن په نامه یو شی صرف همدا یوا چاره ده
که خپل که بیګانه ده
ټینګ عزم افغانی او ورورګلوی مو سعادت دی
وطن ته د با دردو هیواد والو ضرورت دی
یووالی اتحاد زمونږه پوهه دی همت دی
وطن به شی اباد که دا مو عزم او اراده ده
که خپل که بیګانه ده
سمیع الدین افغانی
مهاجرت
ګیله
نشته د خوښی خبری دلته کی
پاتی د وروری خبری دلته کی
هر سړی په خپلو خولو لوند وینم
دی د بی کسی خبری دلته کی
څوک چه ښه روزګار یا ښه دولت لری
کاندی د مستی خبری دلته کی
بله دنیا بل غوندی قانون دی دا
چلی د رندی خبری دلته کی
هیڅوک دلته هیچا سره مل ندی
دی د مایوسی خبری دلته کی
خپل درته پردی پردی کتل کوی
کم دی د خپلوی خبری دلته کی
هغه چه اخلاص او صمیمیت به وه
تللی پخوانی خبری دلته کی
درومه افغانی په خپله لیار پسی
نشته وطنی خبری دلته کی