لراوبر ویب پاڼه لراوبر يو افغان – تازه خبرونه
شعر: سید عبیدالله نادر
کال۱۳۷۸پیښور
په طلســـم د معرفت ، زړه کي راوړئ روښنایي
چي د ځــــــان او د جهان سره مو وشي ، آشنایي
چي روښانه زړه ضمیر شی ،په مشعل د معرفت
نو پیدا شي په انسان کي ، بصـــــیرت او بینایي
ځان سمـــــبال کړئ ، په پوهنه او علومو د زمان
له تیازو څخه راووځــــــــئ، مخ په لور د رڼایي
کایينات مسخر کیږي ، په علم او په حکمت کې
مونږ له لاســـــه څخه وځي ، ښه وختونه طلایي
قـــــــــــــــافله ده دبشر ، کهکشان په لور روانه
زمونږ ګډه ، دنفاق ده په هر لوری رســـــــوایي
ډیر کورونه کړل تباه ، د اقتدار په ســـر جنګونو
په لکونوشــــــــــول برباد، او څه اخته په ګدایي
ای دعلم طــالبه ، یو پراخ نظر پیدا نظر پیدا کړه
چي دا ســـتونزی نه حل کیږي په دي وچه ملایي
طالبي علم دي پریږده ، جـــــهانی علم زده کړه
چی حکومت او ســــــیاست غواړي فهم او رسایي
په ستره جامو کي کشینه په یو ګوټ کې د جومات
د سینګار لپاره کش کړه ، په خپل سترګو سلایي
ته طالب یي دجومات ، ستا به څه جهان بینی وي
علم و فن د زمـــــــــــــــــانی سره دي تل ده جدايي
هری چاري دي په ملـــــــــک کي ، په ټپه دریدلي
حـــــــکومت که سیاست دی، که دي چاري قضایي
حکومــــــت به هغه ښه وي ، چي نړي وي پیزندلی
خدای دي نه ورکـــــــــوی چاته ، پادشاهی د تنهایي
په آســـــــــانه چی راسپړي ، هری غوټي د مشکل
دغه لاس د مـــــــــــــــعرفت دی دا ده پوهه دانایي
سید عبیدالله نادر
