هر کشور برای منافع ملی خود مکلف است که دارای دستگاه و فعالیتهای استخباراتی باشد و ایجاد این ساختارها بیدلیل نمیباشد. یکی از دست آوردهای چندین دهه گذشته امنیت ملی افغانستان برای دفاع از کشور همکاری با سیاسیون و گروههای آزادیخواه پاکستان بوده. این گروههای مشروع سیاسی، مذهبی و آزادیخواه اعم از پشتون، هزاره و بلوچ از حمایت وسیع جهان و سازمان ملل برخوردار هستند. اما امینت ملی کشور در این راستا فعالیتهای چشمگیر را انجام ده که آگاهان امور امنیت و روابط بینالدول فعالت این ارگان را با چشم قدر مینگرند. اما برخلاف پاکستان از چنین فعالیتها بسیار نگران بوده و بارها باعث تشنجهای سیاسی میان این دو کشور شده است.
نظر به معاهدات سری میان حکومت افغانستان به رهبری دکتر اشرف غنی و دکتر عبدالله سازمان استخباراتی پاکستان یا ای ایس ای و مبنی بر توافقنامه استخباراتی میان سازمانهای جاسوسی این دو کشور که صورت گرفته، افغانستان باید در دستگیری و از بین بردن مخالفین پاکستان با ای ایس ای همکار نماید. در میان این افراد و مقامات، نخبههای مخالفین سیاسی هم وجود دارند که افغانستان از سالها بدین سو روی ایشان سرمایه گزاری نموده و صدها قهرمانان گمنام در حمایت و حفاظت ایشان قربانی دادهاند. اما مقامات امنیتی نظر به تصمیم ریس اجرائیه و ریس جمهور مجبور شده تا سران بعض از این گروهها را مغایر منافع ملی و برای خرسندی پاکستان، قطع کنند.
نیروهای امنیتی در یک سال گذشته به شمول مقامات ارشد این گروهها صدها تن را دستگیر و یا هم از بین بردهاند. چند تن از رهبری گروههای مقاومت و اپوزیسیون سیاسی پاکستان هنوز هم فعال هستند و ای ایس این بار میخواهد که ایشان را نیز توسط دولت افغانستان از بین برده و به مبارزات سیاسی این گروهها خاتمه بخشد. این در حالی است که پاکستان خانه امن تروریستها و مخالفین مسلح افغانستان به شمار میرود و تا هنوز در امر دستگیری و از بین بردن دشمنان سوگند خورده افغانستان هیچ نوع اقدام نه نموده است.
بعض از سیاسیون و تحلیل گران ناآگاه از عمق مسائل ستراتیژیک و امنیت منطقه، موضوعات امنیت ملی و استخباراتی کشور را قومی و لسانی نموده و مخالف حمایت پشتونها، بلوچها و هزارههای پاکستان هستند. ایشان بادید کوچک، روشهای متعصب و نا خرد خویش به آسیاب ای ایس ای آب میرزند. این افغانها که آگاهانه یا ناخودآگاه کمپاین ای ایس ای را بهپیش میبرند باید بدانند که کشتار، دستگیری و معامله فعالین سیاسی و آزادیخواهان پناهنده در افغانستان و هرنوع معامله ایشان با ای ایس ای نقض کنوانسیونهای جهانی، ارزشهای افغانی و عرف منطقهی بوده و خلاف منافع ملی کشور است.
چون اینیک موضوع امنیت داخلی، سری و محرم کشور است، نمیخواهم به جزئیات بپردازم، اما هر شخص با یک مکث کوتاه میتواند دریابد که پاکستان کی را دوست و کی را دشمن خطاب میکند؟ بعض از مقامات و افراد مخالفین سیاسی پاکستان که توسط حکومت افغانستان تحت نام شورشی دستگیر و از بین رفته است میتواند پاسخ باشد به سؤالهای ما. شهروندان و آگاهان امور باید به یاد داشته باشند که افغانستان با تمام ضعف و ناتوانیهایش در میدان رقابتهای استخباراتی منطقه در بعض از موارد یک تاز است و بدون هیچ نوع تردید حضور گستردهاش را در منطقه حفظ نموده. ریاست امنیت ملی کشور و قهرمانان گمنام استخابارات که در اسارتها، شکنجهها و دفاع از سرزمین خود بدون جنازه و فاتحه میمیرند و قبرهای بدون لحد ایشان باقی میماند، تطبیق کننده این راهبردها هستند، نه کسان که برای شهرت، ثروت و آسایش مبارزه میکنند.
باوجود آینه پاکستان از شورای کویته و رهبری تمام مخالفین مسلح کشور علناً حمایت مکند همکاری با پاکستان علیه مخالفین سیاسیاش یک اشتباه بزرگ تاریخی است. پس برای احترام به خون قهرمانان گمنام کشور و برای حفظ منافع ملی، ما نباید که در موضوعات حساس به گروههای قومی و سمتی تقسیم شویم، بلکه وحدت و یکپارچگی خود را حفظ کنیم. زمان آن فرارسیده که مقامات که در داخل نظام چون غلامان حلقهبهگوش کشورهای متخاصم و خلاف منافع ملی کشور خدمت میکنند شناسایی نموده مورد بازجوی و مجازات قرار دهیم. و لازم است که برای منافع ملی از کسان که ملی میاندیشند حمایت کنیم. حفظ منافع ملی، مبارزه با دشمنان کشور، نقد اصلاحی و حمایت از عملکرد درست افراد و ساختارهای سالم وجیبه هر شهروند مسئولیتپذیر است.
در مورد نویسنده: محمد شفیق همدم فعال مدنی، نویسنده و پژوهشگر ارشد امور سیاسی است
@shafiqhamdam تماس با نویسنده از طریق تویتر و فیس بوک www.fb.com/shafiq.hamdam