اصلاحات و همگرای، یک بار دیگر نوار صوتی منسوب به معاون ریاست جمهوری کشور را نشر نمود که بر اساس آن جناب آقای کریم خلیلی متهم به دخالت در امور انتخاباتی به سود تیم تحول و تداوم است؛ از سوی آقای خلیلی این نوار را جعلی دانست.
این چندمین باری است که این تیم اقدام به نشر نوارهای صوتی شنود شده مقام های بلندپایه دولتی می کند که همواره از سوی متهمین جعلی و ساختگی دانسته می شود. در کنار این، تیم تحول و تداوم تیم رقیبش را متهم به شایعه پراکنی و خلق تشنج می کند. این فضا، باعث شده تا اعتماد مردم از این روند انتخابات از دست برود و فاصله بین مردم و دو تیم انتخاباتی بیشتر از پیش شود. این شرایط به اندازه ای تشدید یافته است که حالا دیگر هواداران عادی این دو تیم علاقه ای به دفاع از هیچ کدام را ندارند و از روی ناچاری می گویند: “خدا جان سینا را بیارد.”
نشر نوارهای صوتی اخیر، بدون شک مشهورترین چهره سیاسی افغانستان، آقای کریم خلیلی را بشدت مخدوش می کند. با نشر چنین نوارهایی، حیثیت سیاسی، اجتماعی و حتی عملی چهره های زیر سوال رفته و اعتبار انتخابات شکننده تر می شود. با اینکه آقای کریم خلیلی این نوار را جعلی دانست و نفس شنود را خلاف قانون، اصلی بودن این نوارها نیز معلوم نیست؛ اما نیاز به شفاف سازی و رسید گی به این قضیه های شنود مکالمات (غیرقانونی) در شرایط کنونی می تواند افغانستان را از بحران بی اعتمادی انتخاباتی و اعاده حیثیت آقای خیلی بیرون کند.
این قضیه به جای این که در بحث های داغ رسانه ای دنبال شود، باید به نهادهای عدلی و قضایی راجع گردد. تیم های از متخصصین بی طرف، این نوار را برسی و جعلی و یا اصلی بودن آن را باید تأیید کنند. ما انتظار این را داریم که این نوع قضایا باید در محکمه به برسی گرفته شود تا کمی بحران بی اعتمادی جلو زده شود. در صورتی که این اسناد، جعلی ثابت شوند تیمی که دست به چنین افشاگریهایی کاذب زده باید به ملت پاسخ گو باشد. همچنان اگر این صداها واقعی باشند، باید مراجع قانونی به آن رسیدگی نمایند تا ضمن اعاده حقوق جمعی بزرگی از مردم افغانستان احساس کنند که صدای آنها شنیده شده و بدین وسیله روند نوپای دیموکراتیک نیز تقویت خواهد شد و اعتماد نسبی نیز در میان مردم به وجود خواهد آمد.
انتخابات راهی بی خطر برای انتخاب زعیم ملی کشور با اراده مردم است، که باعث کاهش فاصله ملت و دولت نیز می گردد. در افغانستان اما بحران انتخاباتی و تقلبات بسیار پیچیده و تخلفات آشکار، فاصله بین مردم و دولتی که هنوز تشکیل ناشده را به میلیون فرسخ رسانیده است. این بحران، بدون شک باعث تضعیف دولت آینده افغانستان خواهد شد. تصور می شود که در این میان، گروهایی خواهان تدوام این وضعیت اند. بدون شک این افراد از سوی استخبارات کشورهای منطقه مدیریت می شوند و خواهان طولانی شدن و بی اعتبارتر شدن این روند مردمی می باشند.
رکود اقتصادی، افزایش ناامنی، بی اعتمادی بین المللی و… مواردی اند که باعث شده تا مردم از خیر رای خویش بگذرند و بگویند: “هر کی می خواهد رئیس جمهور شود مهم نیست اما زودتر”. این واکنش بدترین اعتراضی است برای کشوری که تلاش می نماید تا نخستین گامهای تحکیم پایه های دموکراسی را بردارد. بدین معنی که امیدها و آروزهای مردم برای داشتن یک دولت مردمی برای ۵ سال آینده به یاس تبدیل شده و دیگر انتظاری از دولت آینده ندارند. امیدواریم در چنین شرایطی، سیاستمداران کشور، این پروسه ملی را به گروگان نگرفته و هر روز به یک بهانه ای بر طولانی تر شدن آن تاکید نورزند، زیرا همه می دانیم که توقف و تطویل پروسه به نفع دشمنان افغانستان است.
انتظار ما این است که طرف های درگیر، با صداقت کامل و بدون توجه به منافع شخصی خویش، منافع ملی کشور را در نظر گرفته، روند کنونی تفتیش آرا را حمایت نمایند. از سازمان ملل متحد و ناظرین بین المللی انتظار این را داریم که با شفافیت کامل از این روند نظارت نموده تا با جدا سازی رای سیاه از سفید اعتماد از دست رفته انتخابات کنونی افغانستان را در همکاری با کمیسون های انتخاباتی اعاده نمایند و الا داشتن یک حکومت منتخته متهم به تقلب نمی تواند آینده ما را تضمین کند.