غزل

 
خا طري دي چه پر زړه زما را اوري
خوا ر قسمت می ژړوي په هر یو لوري

زه پو هیږم زړه یی مینی ته نن شوئ
چه یی مخ پټ کړو له شرمه نه را ګوری
 
څوک چه مړ شی دهغه هر څه شي محوه
خو شاعر پریږدي رنګین دغزل توري
 
که می وس وو چه پښتو ته می سپک ګوري
کړم حساب به په هغو داسمان ستوري
 
عمری سپیني خبري چه کړای نه شی
یی پا ګل ورځه له مخه می شه دوري
 
جنوبی پښتونخوا
مسلم باغ