تاخت و تاز تبلیغات نیست!

تاخت و تاز رسانه ای نامزدان انتخابات ریاست جمهوری و هواداران شان در چند روز اخیر امنیت روانی این پروسه را بشدت متزلزل کرده است. توهین، افترا و تهمت زدن به نامزدان و حامیان شان، فضای رقابت های انتخاباتی را به یک جنگ روانی تبدیل کرده که آرامش را از نزد مردم گرفته است. انتظار می رودکه کمیسیون انتخابات و شکایات انتخباتی از طریق گفتگوهای و اقدامات عملی، مانع از افزایش این تنش ها در کشور شوند.
تبلیغات یا جنگ رونی
انتخابات شیوه ای برای رسیدن به حکومتی است که توافق کلی برای اداره کشور بر برنامه یک تیم از سوی ملت صورت می گیرد. در این میان نامزدان و هوداران شان برنامه های و تبلیغات شان را طوری تنظیم می کنند که رساننده یک پیام واضح بخاطر جلب رای به برنامه خویش باشند.
در جریان این مبارزات، نامزدان از وسیله ها مشروع برای تغییر دیدگاه مردم استفاده می کنند و تلاش می کنند که هواداران طرف مقابل نیز بااحترام به دیدگاه شان خود را به عنوان عضوی از اجتماع، خود را صاحب حکومت بعدی بدانند. متاسفانه که در دور دوم انتخابات ما شاهد این هستیم که نامزدان مختلف و تیم های کاری شان بدون توجه مردم افغانستان، با هر وسیله ممکن می خواهند به هدف خویش برسند.
در دور اول فضای تبلیغاتی متین تر و محترمانه تر بوده است؛ اما در دور دوم این فضا تاکنون بشدت جنگی تر و بی پرده تر شده است. از بی ناموس خواندن گرفته تا کافرخواندن یک دیگر پیش رفته اند و هنوز هم یکدیگر را به شدت به تمسخر می گیرند و همدیگر را به تمامیت خواهی و واپس گرایی متهم می کنند.
بدون شک این چنین تبلیغات غیر مدنی و سیاسی، بجای اینکه افغانستان را به سوی یک ملت واحد به پیش ببرد باعث می شود که تیم ها و هوادارن هر دو تیم به شکل عقده ای و جنگی در مقابل همدیگر صف آرایی کنند و آینده افغانستان را با چالش جدی مواجه سازند.
از سوی دیگر شماری از طرفداران دو آتشه هر دو تیم با فعالیت در فضای مجازی و اجتماع بر آتش این جنگ تبلیغاتی و روانی می افزایند؛ آنهم بدون اینکه از عواقب آن آگاهی داشته باشند. آنچه امروز در رسانه های افغانستان و فضایی مجازی از جانب حامیان و هواداران به نشر می رسد، بیشتر از اینکه جنبه تبلیغات و تلاش برای تغییر افکار عامه مردم داشته باشد، تلاشی برای برهم زدن صفوف مردمی برای داشتن یک حکومت منتخب است.
نامزدان پاپیش بگذارند
هر کدام از نامزدان کنونی حداقل در دور نخست دو میلیون رای مردم را بدست آورده اند. این آقایان باید متوجه باشند که قرار است تا در آینده یکی از آنها به عنوان رئیس جمهور مردم افغانستان انتخاب شود. او نماینده یا رهبر تنها دو میلیون رای دهنده و هوادار خودش نیست، بلکه او رهبر مسوول در برابر ملت افغانستان است. پس به مسخره گرفته و تهدید کردن یک دیگر به معنی تهدید کردن حداقل بین دو الی چهار میلیون مردم افغانستان است.
اگر بااین باور وارد مبارزات شده اند که تنها رئیس جمهور هوادارن خودشان می باشند، پس فرق بین جنگ رسانه ای کنونی و جنگ قدرت در جریان چهل سال اخیر نیست و تنها ما لباس عوض کرده ایم و بس.
انتظار ما از نامزدان محترم اینست که با خویشتن داری به مردم افغانستان احترام بگذارند. این نامزدان باید برای رسیدن به یک حکومت مردمی که همه در آن خویش را به عنوان یک شهروند مساوی الحقوق احساس کنند، از استفاده ادبیات کوچه بازاری، تهمت، افترا و خلق تنش های قومی مذهبی برای رسیدن به قدرت، پرهیزکنند. بسیار مهم است که کاندیدان پا پیش کنند و از هواداران خود نیز بخواهند که در رسانه ها و منجمله در دنیای مسلط رسانه های مجازی از بیان تهمت ها، افتراات علیه دیگری، صدمه رساندن به منافع ملی، وبیانهای غیر مسوولانه دیگر که کینه و کدورت قومی، مذهبی و سیاسی می آفریند و به آسیاب دشمنان افغانستان آب میریزد ابا ورزند و ادب مبارزه تبلیغاتی و ادبیات آنرا پیشه نمایند.
فکر میشود که مداخلۀ کاندیدان دور دوم انتخابات برای استقامت دادن تبلیغات هواداران شان به صراط المستقیم، یگانه و موثرترین شیوۀ جلو زدن تبلیغات مریض و در برخی موارد حتی گستاخانۀ برخی حامیان شان است. انتظار ما از کمیسیون مستقل انتخابات ریاست جمهوری، این است تا به شدت از فعالیت ها و سخنرانی های نامزدان انتخابات ریاست جمهوری نظارت نموده، به تخطی ها و مشکلات رسیده گی نموده فعالیت های تبلیغاتی آنها را نظارت نموده و حداقل آنها را به مردم افغانستان معرفی نموده تا به سهم خود از خلق تنش ها جلوگیری نماید.