کور / شعر / غزل

غزل

مینه خو ډیر باسي اشنا هسي له کاره سړی
خدای دي جلا نه کړي زما غوندي له یاره سړی


چي بې خبره وي له حسنه شونډي نه پیژني
څه به په یار باندي خبریږي بې رویباره سړی


زموږناوسه ژوندبه څه وي او څه به وکړي
چي موږ یې مخته کړو هغه سي بې کرداره سړی


عجب دودونه دي زموږپه کلي نوي نوي
یوکلی نړۍ سوه هر څوک شوبې اتباره سړی


ده ګلوپاڼي چي ښکلیږي نومئین غواړي
خوزموږهرګل ده ظلم ښکار لکه بې یاره سړی


هرچاده خپل ټوپک شپیلۍ سره کړه ده ورور په وینو
ځکه خویو دي بې قصوراوقصورواره سړی



کلاسیف الله سهیلي پښتونخواه