څه به وایمه له خپل خواره نصیبه
څه به کړ مه شکا یت زه له طبیبه
که دې مینه وي ریښتیني اعلان وکړه
چې راوځئ د بدانو له تر کیبه
په غلط بنسټ د یوا ل کله ټینکیږ ي
چې لومړ ئ پیل يي ختا وي بې تر تیبه
نصیحت د نا صحا نو و ر له بد شي
چې زاوال ته د چا مینه شي قر یبه
د پو ها نو خپله پوهه سا تند و ې وي
ز د ه کړه ،پو هه سړ ئ ساتي له تکذ یبه
سپا ر ه کله و ي خبر په حا ل د پلي
پا چیا ن نه و ي خبر له خو ا ر ِغر یبه
لکه خر ه با ند ې چې با ر و ي کتا بونه
بی عمله عا لم مه منه ا د یبه
خدمتګاره نن دې شعر وهي موجونه
په ا د ب کړه پر د ه پو ر ته له ر قیبه