کور / شعر / ملامتي

ملامتي

دغه ژوند دغه د نیا له
ا با د ۍ له  او  بید یا له


حیران پاتې شم په دواړو
هم  تو ر تم  له هم  رڼا له


د خپګان  د ټینګي نه  یم
په  نه شي یمه  خو شا له


په  سړو کې تا وده  ګورم
ځکه   و و تم  له  حا له


که د ژوند مطلب همدا وي
مطلب څه  د ئ  له  کما له؟


که مستي ا و خومار لاړ  شي
ژوند په کار نه  دئ هیڅچا له


که  د ژ و ند ما نا و ي  مينه
ز ه یي غوا ړ مه  هر چا له


سړیتوب  که مینتو ب  وي
ما مې ژوند ورکړو اشنا  له


سړ یتو ب  په  پوها و ي د ئ
 و لی  ژ به  تړ  ې  ما  له  ؟


تور تم  ځکه  شو را منځ  ته
 ځمکه  ورکه  له  هلا له


ز ه  پتنګ  د   ر ڼا ګا نو
 که  پر ې سوزم یم خوشاله


زه  که  مر م  پا تې  کیږ  م
 مخا مخ  ځمه  لیلا  له


د ر ند ا نو  په  پیا لو  کې
زړې  مۍ دیار  له خیا له


د شیخا نو  په  تسپو کې
فلسفه  د ه  له  جنجا له


 د زا هد  په  سجد و کې
بس یو ډار دئ  له جما له


که  بر ئ  د میني غو ا ړې
 مخا مخ  يي ور ځه خو ا له


خد متګا ر ه  ملا مت  يي
خبر نه   يي  له ا حو ا له