ملت سوریه در آتش بیداد و استبداد

استفاده از حق ویتو برای ادامۀ خون و آتش در سوریه
درین جای شکی نیست که بعد از شکست و اخراج شرم آور اتحاد شوروی، ابر قدرت وقت از افغانستان سر بلند، متأسفانه در اثر استفاده های نا جائز و نا مشروع از قدرت ذریعۀ جنگسالاران و جنایتکاران جنگی، اوضاع افغانستان مرحله به مرحله وخیم گردیده و هیچگاهی خون و آتش ازین مملکت زیبا و مردم بیگناه و مظلوم آن دامن نچید. متاسفانه سیالیت اوضاع ناهنجار به تعدادی از ملل در منطقه سرایت نمود که از آنجمله عراق بیجهت« اگر خصومت شخصی بوش پدر و بوش پسر را دلیل محسوب ننماییم» و بسیار غیر عادلانه هدف حملات و اشغال قوای امریکا قرار گرفت. واقعیت این است که مملکت آباد و مترقی ای مانند عراق که برعکس حالا، نه« القاعده» در آن نفوذ داشت و نه گروه مخرب دیگری، با ذخایر پطرول سرشار با صلح و ثبات در شرق میانه تبارز نموده بود. البته معضلۀ کرد ها در شمال و اختلافات قابل کنترول شعیه و سنی هم بر عکس حالا به تحریکات ایران، گاهگاهی حوادثی را سبب میگردید. ولی با اینکه «صدام حسین» به حیث دیکتاتور مطلق العنان از موقف خویش استفاده های اعظمی و دسپلین شدید بر مردم عراق مینمود، هیچ دلیلی نداشت که با کار سازی های مزورانۀ «بوش و چینی» مبنی بر تهمت داشتن سلاح زروی که هرگز موجود نبود و خود هم این را میدانستند، یک مملکت آباد شرق میانه با کشتار، دهشت، غارت سرمایه و آسایش ملت آن، به خاکدانی تبدیل گردید که می بینیم. البته امروز با موجودیت « القاعده» و تحریکات و تفرقه اندازی های مذهبی ایران ، خون و آتش که منجر به قتل وقتال ملت عراق توسط خودشان میگردد به حدی رسیده است که بشمار نمی آید. در حالیکه اگربا مرور چند سالی با ادامۀ روش استبدادی « صدام حسین» انقلاب و قیام ملت، سبب سقوط وی میگردید، اتحاد ملی مردم، امروز یک عراق نوینی را پیریزی و تشکیل مینمود.

درحالیکه درین عصر وزمان هر ملتیکه در زیر یوغ ظلم و ستم دکتاتوری قرار داشته باشند، لاجرم برای شکستاندن استبداد به پا بر میخیزد. امروز از بحرین تا لیبیا و ازسودان تا مصر با انقلابات مردمی برای رسیدن به حق و شکست دیکتاتوری ها، ملل به پا خاسته اند و ولو با ریختاندن خون های پاک شان و به خطر انداختن زندگی خود و فامیل های شان، دکتاتوران سنگدل و استفاده جو را یکی بعد دیگری از تخت به زیر کشیده اند.

بدین صورت نوبت ملت تحت استثمار سوریه هم خواهی نخواهی رسیدنی بود. انقلاب مردم سوریه برای آزادی از مظالمی است که اقلاً از دو نسل به اینطرف با دکتاتوری «فامیل و اقارب بشارالا سد»، ملت در شکنجه و مصائبی گرفتار است که تحمل آن دیگر نمیتواند ادامه یابد. بنابر آن مردم مظلوم سوریه بپا خاسته و به مقابل یک دستگاه استثماری میراثی قد علم نموده اند. این انقلاب با خون هزاران سرباختۀ سوریه یی رنگ گرفته است و هزاران اندر هزار مردم غیر نظامی اعم از اطفال، کهنسالان و مردم کوچه و بازار با انهدام مناطق مسکونی در سرتا سر سوریه به قتل و دهشت سر دچار گردیده اند. روزانه همانطور که در بمباردمان های قوای اشغالگر شوروی و کشتار های بی مجال تنظیم های جهادی در شهرکابل بوقوع می پیوست، سیل مردمان بیخانمان و آواره ومظلوم سوریه به جانب سرحدات ترکیه در حالت فرار اند، در حالیکه درین تابستان سوزان، هیچ آمادگی ای برای آن بینوایان روز افزون موجود نیست. « بشارالاسد» و گروه قدرتمند و پلیسی ویعلی الرغم نظارت هزاران کشته، معیوب و در خون خفتۀ سوریه یی با قساوت قلب، روزانه امر قوای زمینی و هوایی آتشبار و مخرب را برای معدوم ساختن مردم بیگناه و بینوا و انهدام شهر و سکونت گاه های آنان، امر بمباردمان و فیر توپخانه را صادر مینماید. همین روز قبل یک تعداد زیادی از شورشیان بیگناه را درین ما مبارک رمضان در « دمشق» اعدام نمودند که «کمیتۀ عفو بین المللی»، یکی از ارگان های وابسته به ملل متحد، انزجار و انتقاد خود را ازچنین اعمال قبیح و ضد بشری به جهانیان اعلام نمود.

بعد از جنگ عمومی دوم بسال ۱۹۴۵، تشکیل ملل متحد برای حفظ صلح و امنیت در جهان تبارز نمود و مخصوصا که در سال ۱۹۴۸«اعلامیۀ ارزشمند حقوق بشر» بوجود آمد و ممالک عضو به آن امضاء و تعهد نمودند تا حمایه از صلح و حقوق مردم خود ها را مراعات نمایند. گمان نمیرفت که روئسای ممالک و دکتاتوران با قساوت قلب و تخلفات، اینهمه خون و آتش را بر مردم مظلوم خود و دیگر ممالک روا دارند. این نقض تعهداتجهانی بشری البته از کشتار و مظالم قوای شوروی و فرزندان ناخلف وطن تا جوی های خونی که مسعود و گلبدین و همرزمان شان برمردم پایتخت افغانستان هم روا داشتند گرفته تا مظالم طالبان سیاه اندیش و قوای خارجی، تا امروز بر ملت بی دفاع افغان تحمیل میگردد. همان طور در بسی از ممالک دیگر همچنان، مثلاً تونس،لیبیا و مصر، قدرتمندان تا آخرین لحظۀ با کشتار مردم خود چوکی استبداد و اقتدار را ترک نمی نمودند.

فامیل « بشار الاسد» که تیکه دار قدرت و استبداد در سوریه میباشد، غافل از احوال ملت مظلوم، در عیاشی و زندگی تجملی غرق هستند، چنانچه که با استفاده از تکنالوژی جدید، فقظ چندی قبل ایمیل خانم « بشار الاسد» که حامل فرمایشات وی از لباس تا جواهرات قیمت بها باشد، به قیمت ترین مغازۀ لندن یعنی« هارادز»، به نحوی لیک نموده و در دسترس مطبوعات قرار میگیرد. این فامیل قسی القلب حتی در چنین شرائطی که خرد و بزرگ ملت سوریه در خون و آتش می تپند و از هوا و زمین پیر و جوان و طفل آماج حملات آتشبار قرار میگیرند، به فکر تجمل پرستی و مصارف گذاف برای اطفای هوس های خویش هستند. زمانیکه این خبر در میدیا نشر گردید، بی محابا این بیت در ذهنم پدید آمد:

تو کز محنت دیگران بیغمی نباید کــه نـامت نهــند آدمی

امروز در مملکت اسلامی سوریه ملت با تحمل فجایع و مظالم شرم آور غیر انسانی و غیر اسلامی از جانب « بشار الا سد و متعلقین» با بمباردمان های بیدریغ و کشتار های بی حساب در خون و آتش میتپد. گرچه برعکس موقف مشابه لیبیا، گمان نمیرود که ناتو به روش مشابه برای ختم قدرتمندی « بشار الاسد» اقدامی بنماید، حتی با سقوط دادن طیارۀ ترکی توسط قوای هوایی سوریه، با وجود عضویت ترکیه در پکت ناتو، عکس العملی که انتظار میرفت، صورت نگرفت. مبارزین در حینی که شهر بزرگ و صنعتی« حلب» را تا حدودی در تصرف داشتند، ولی گسیل قوای آتشبار هوایی، به شمول طیارات بم انداز جت، توپخانه و تعداد زیادی عسکر، از کشتار هایی از نوع« قتل عام ها » و تخریب هر منطقۀ شهر و حمام های خون بیگناهان بی دفاع به استناد اخبار، گزارش میدهد.

در چنین حالتی که دیر یا زود کاخ استبداد دیکتاتوری در سوریه فرو میریزد و اکثریت ممالک جهان برای جلوگیری از جنگ و خون ریزی بیشتر، طرفداری از تنظیم فیصله نامه ای از جانب ملل متحد مینمایند، سومین ویتوی چین و روسیۀ فیدرال به مقابل این فیصله نامۀ شورای امنیت مانع صدور این فیصله نامه میگردد. اما چرا؟

آیا در آوانیکه داشتن حق ویتو در مورد فیصله جات جهانی برای ۵ مملکت « تا سالهای زیاد به عوض چین کمونیست، چین ملی یعنی دولت فارموسا حق ویتو را دارا بود» تعین و تصویب گردید، مگر تصور میشد که اگر در سرزمینی پامال حقوق بشر چنین بیداد نماید که در سوریۀ غرق در آتش و خون امروزی مینماید، دو مملکت مقتدر جهان با قساوت و نداشتن دلایل موجه، ادامۀ آن حالت رقتبار و آنهمه مظالم بشری را پشتبانی و حمایه نمایند؟ دردا که زمستان خواهد رفت و رو سیاهی به ذغال خواهد ماند. دیر نخواهد بود که قربانی های ملت سوریه به نتیجه برسد و دولت مستبد « بشار اسد» و دار و دستۀ مخوف آن سرنگون گردد، خواهیم دید که چین و روسیۀ فدرال از همه پیشتر تشکیل حکومت جدید سوریه را برسمیت شناخته و تبریکات « قلبی» ملل خود ها را هم ضمیمه نمایند!

خبرنگار بی بی سی در حلب می‌گوید شاهد فرار شهریان غیرنظامی از منطقه بوده است. او همچنین می‌گوید اجساد تعداد زیادی از مخالفان مسلح را در خیابان‌های این شهر دیده و تعدادی از آنها هم زخمی شده‌اند.

سرگی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفته است که یک فاجعه در حلب در حال شکل گیری است اما این خواستی غیر واقعی است که از دولت سوریه توقع آن باشد که حضور مخالفان مسلح را بپذیرد. روسیه هشدار داده که حمایت بین‌المللی از مخالفان، منجر به “خونریزی‌های بیشتر” در سوریه خواهد شد. برای مقابله با مخالفان دولت، طیارات جنگنده نیز در ارتفاعی کم برفراز حلب در پرواز هستند.