ګو نګه و ر ا

د شپې ښکلا د ا سما ن مير ي سپو ږ مۍ
د شپو ل په شا ل کي لکه نا و ي ر ا غلې
ستو ر ي و ر ا با ڼي بد ر ګه د ر سر ه
د غر ه په ا س د ي د نر ۍ و ر يځي جلب نيو لی
ليږ نو ک نيو لي شو ې ته
ز مو ږ د کلي د با غ
شنه چنا ر و نه څا ر ې
غو ا ړ ې چي ز ه د ي د و ا د ه په شو خو شو خو ټپو
د چنا ر و له منځه و لما نځمه
ا و ته د لمر د ز و م تر کو ر ه په خند ا لا ړ ه شې

خو ته خبر ه نه يې
و خت ز ما ستو ني کشي ټپې ګنډ لي
چنا ر په پو ند ه پو ند ه
د ی ټک و هلی د با ر و د و لړ م
له ډ ېر ه د ر د ه نه يې پا ڼي تو يي
د نر ګس کسو کشي سپر غۍ پر تې دي
د تا ک لا سو نه په ا و ږ و کي پر ې د ي
د شد و پۍ چيغو فضا ا خيستي
د ز ړ ه ټو ټې يې د سينځلي شا خ کي لو لپه شو ې
غو ټۍ د ز ړ ه په و ينو تکه سر ه د ه
د ګل په غېږ ه کي يې سر ا يښی د ی
و ر و ستو سلګو نيو لي
د ګل له ستر ګو د شبنم د و ينو څاڅکي ر غړ ي
د تر يخ لو ګي چو بړ يو تر بته کړ ي چينه
نو ر د کمر ه له بېخه نه خو ټيږ ي
هغه جو ړ ه هغه ما شو م همز و لي
هغه جلکۍ او ژ ڼکی
چي به يې غو ا و ي ا و ز ې ګډ ي پو و ې
ا و س د لته نه ر ا د ر و مي
ځکه د پو لي ډ ډ ه
له شنو سيند يو تشه
د غا ټو ل لپه له ا نګا ر ه ډ که
ا و د شو تلي د ګل ټيک سو ځلی
مهين بنګړ ي يې د ډ نډ ر ا ير ه د ي

ز ما د سند ر و په ا و ږ و سپر ه د ه
د د غه با غ د و ير ما تم ځنا زه
ته که د لمر د ز و م تر کو ر ه د ر و مې
يو ه غو ښتنه لر م
هسي نه شي د ر پسي
د چا شهيد ي ا و ز خمي ښېر ا و ي
نو د و ر يځو د غه تو ر پړ و نی
له ځا نه تا و ر ا تا و کړ ه
د ستو ر و ګو نګه و ر ا کي
کر ا ر کر ا ر ه د سپېد و د کلي لا ر ه و هه