غزل

کـــــــه ته نه يې ستاتصـــــوير خــــو راسره دی

کــــه خـــــوښي نه وي نو وير خـــــو راسره دی 

که عـــــــلاج د ليـــــونتــــوب درسره نــــــه وي

لاس مــــــې وتــــړه ځنځير خــــــــــو راسره دی 

پدې چم کې که بنګ نشته شــــــراب نشته

ستا دمــــــړو سترګو تاثير خـــــو راسره دی  

بېلتانه د که  له مـــا هــــــرڅه ولجه کـــــــــــړل

خـــو پښتون غوندې ضمير خو راســــره دی 

که له درده  د کــــړم خـــــلاص زړګی د يــــوړ

خوب مې ورک دی او شوګير خوراسره دی 

که مې تا لوټ کړ پيزوان په چارګل وياړم 

که پاچــــــــــا نشته وزير خــــــــــو راسره دی