کوتری

پرون می ولید د  کوترو یو سل

ټولی یو صف کی ،

منظم الوتی .

هره شیبه پورته کیدی ، جګیدی .

لکه چی دی کی وو پټ شوی  یو راز

تا به وی کاندی کهکشان ته پرواز

چی تری نه راوړی  یو د مینی پیغام ،

شی چی موسکا ته الهام .

خو ، ناببره

دخاورو دوړو توپان

فضاکړه خړه پړ

لاندی پر ځمکه ورته پام  دښکاری .

ده یو په بلی پسی . . . .

ګوته کړه کش پر ماشه .

چی څه کارتوس ورسره  ،

ټوله یی فیر کړل

د کوترو په لور .

کوتری ټولی یی خوری وری کړی .

ځینی یی باد او دوړو یوړی چیرته

پرنامعلومو خواوو .

څوک وزر ماتی پورته کښته کیدی ،

څینی پرزمکه باندی  مړی پریوتی .

ښکاری را ټولی کړلی ،

په شا یی واړولی .

 لار کښی پری  پیښ شو لیوه ،

له لوږی ډیر تپیده .

ټوپک خالی اوږه کی ،

پښیمانی څه فایده  کړی .

دا پسله څو ګړیه

شوه نتیجه زړګیه :

ښډل ښکاری

سپینو کوترو څنګ  ته ،

د لیوه ګیډه کی لاسونه مښوول .

                     مسکو ـ ډیسمبر ۱۹۹۸