یوه ورځ یو لاروی تنها روان وه په دشته
کی څی یو ناساپه یی سترګی په یوه ښایسته
ګول وله ګیدی ، او وره غی ګل یی راوخسته
ګل په دری رنګو کی بی هده وه ځیات ښایسته
سور زیړ سپین کم رنګی د ګول ول رنګونه
لاروی له خپل ځان سره یی چورت فکر واهه
ویل به یی ؟ یا خدایه له ګلانونه نه نور هم ښاسیته
شی بل په دنیا سته ؟ نوم یی هم ښاسیته هم هسانه
بعد له یو څه زڼډه ، ګل یو دم غګ وکړ او سته
د پاک الله په لویه پادشاهی کی هر څه سته
له مونږ نه هم ګلالی هم ډیر ښکولی خواږه سته
لاروی ورته وویل ؟ څی وه زه هم دا منم چی د الله
په لویه پادشاهی کی هر نعمت هر برکت لارښونه
ساتنه طوبه نوری هم ځیاتی ښیګڼی سته هر څه سته
خو ولی بعزی شیان انسان یی نه پیځنی یا ورڅخه
پټ دی یا نوینی ولی تاهر څوک پیځنی رنګ ښه
لری ښه بوی لری وینی دی هر څه د دی ښاسیته
سار یی وویل ګل ته ستا کوم شی ګله ؟
ډیر خوښیږی څی وایی ډیر دی ښاسیته
هم ښکلی ګلالی دی هم له مانه ډیر ښایسته
ګل ؟ سارا یی ته په ځواب کی وویل منم مونږه یو ښایسته
خو ولی الله پاک مونږ ته تنها نعمت برکت د ښه رنګونو د ښه
بوی راکړی مونږ د دوی لپاره راغلی یو دنیاته په دوی یو ښایسته
ولی د هر چا کور کی نه یو ځکه مونږه له دوۍ نه نه یو ښایسته
هغه شی چی زی یادومه په هر کورکی دی له هر چا سره سته
زه له تانه پښتنه کوم ؟ څی زمونږه چیشی ډیر ښه دی او ښاسیته
سارا یی ورته وویل ؟ سمه ده خو زه هم له تانه پښته کوم هغه
شی څی په تا سو کی سته په هغوی کی هم سته او کنا نه سته
یا ووایه څی کوم شی په هغوی کی سته په تاسو کی نه سته
ګول ؟ سارایی ته وویل ښه سمه ده راځه وکړه پښتنه
سارایی اوله پښته وکړه کوم رنګونه په تا سو کی سته
هغوی کی هم سته کنا نه سته ؟ ګول ورته وویل او دا سته
کومی خوشبو یانی چی په تاسو کی سته هغوی کی هم سته
ګل ورته وویل او دا خو سته هر وخت چوپ یی کومه
خاموشی چوپتیا څی تاسو سره سته
په هغوی کی هم دا شانته سته
ګل ورته وویل اؤ هغوی کی هم سته
تاسو باغوانان ګلدانی لباغچه
لری ایا هغوی هم ستاسو په شانته
دی باغوانان باغچی ګلدانی لری ګل ورته
وویل او زمونږ په شانته هر څه ورسره سته
تاسو د هر چا ډیر خوښیږی ډیر ښه
کتل لری هغوی هم ستاسو په شانته
ښه کتل لری د هر چا خوښیږی ګل ورته
وویل اؤ هغوی هم زمونږه په شانته
د هر چا خوښیږی ښی موسکاوی ښه
کتل لری له مونږ نه دی نور هم ښایسته
هغوی کی بدرنګه کتل غوسناک بد کتل په کی سته
نا هغوی :ی بد کتل په غوسه کتل نه سته
سارا یی ګل ته وویل تاسو زمونږ په
د خاتر باندی ډیر خوښیږی ګله
اوس ته راته وه وایه کوم شی په
هغوی کی سته تاسو کی نه سته
ګل ورته وویل ځی هڅی خو ډیر شیان په مونږ کی نه سته
خو زه بی یو څو شیان درته وښیم چی په هغوی کی سته
زمونږ په شان د هی چا بد ورڅخه نه راځی جنګ خوسه
خپګنیان نه پیزنی د دنیا حیڅ غم ورسره نه سته
هر څه وینی سمر حاسل لری غګ ورسره سته
هر وخت کی رنګ په رنګ هر رنګه
خوښی خوشحالی مستی په کی سته
په باغبانانو یی ډیر ګران وی رڼاګانی ورسره سته
مونږ ګلان کم عمر لرو ګلان په هر وخت کی نه سته
ګلان له هر چا سره یا په هر کور کی نه سته
د اسی ډیر شیان په مونږ کی نه سته په هغوی کی سته
ولی داسی ښه شیان په مونږ کی سته په هغوی کی نه سته
دا خوښه رضا د پاک الله ده چی چاسره څه سته او که نه سته
مالک د هر څه شی الله پاک دی هر څه ورسره سته
دا باید مونږ وه نه وای ولی ماسره څه سته او نسته
ناومیدی ښه کار نه دی پاک الله سره هر څه سته
بخلی غیبت تومت بد ګومانی ښه کار نه ده
ګول ؟ وویل اوس پوه شوی چیشی راسره سته
یا نه سته په د هم پوح شوی له مانه کوم ګول ده ښایسته
سارایی ، ګول ته وویل هو ماسره ستا ځواب سته
په دنیا کی له حیواناتو مرغانو نه ښاسیته ګول نه سته
ګل ورته وویل ؟ نه په دنیا کی نور هم ښه ګلان سته
سارایی ګل ته وویل ؟ ما اول کی درته وویل هو سته
دنیا کی داسی نیعمتون برکتونه بعظی نور ښاسیته
شیان چی انسان نه پیزنی یا ورسره نه سته
ګول وویل ؟ هو سمه ده درته
وایم چی کوم ګلان دی ښایسته
یا په دنیا کی له مانه کوم بل ګلان دی ښاسیته
ماشومان د دنیا له هر ګل نه دی ښایسته
د ماشوم نوم ده هم هسانه هم ډیر ښاسیته
په دنیا کی له ماشومانونه ښاسیته ګلان نه سته
په هر کور کی له ماشومانو نه سته بل ګل ښایسته
هر کور دی په ماشومانو ډیر خوشحاله ښایسته
هر کور کی ماشومان نوی هغه کور نه ده ښایسته
مور پلار ته پرته له ماشومانونه نه ده بل ګل ښاسیته
یو وخت کی ته هم ماشوم وی ډیر وی ښاسیته
اوس هم ښه ګل یی دنیا ده په تا ښایسته
د دنیا هر خوا ده ټوله په انسانو ښایسته
انسان نوی دنیا او زه نه یو ښاسته
اسمان په ستورو ده رنګینه ښاسیته
منځکه په انسانانو ده ښایسته
ګل وویل اوس پوه شوی په ښایسته
لاروی وویل اوس پوه شوم بیشکه
کوم ګلان دی په دنیا کی ډیر ښاسیته
له تانه هم بل ګل سته ښکلی ښایسته
مابه ویل له ګل نه نه سته
بل ګل په دنیا کی ښایسته
ګل بیرته لاروی ته وویل ښه
ده څی ته پوه شوی په ښاسیته
ځه نور لاړ شه په مخ د ښه
درسره مل شه هره ښاسیته
دا وه د ګل او لاروی کیسه