غزل

مخې ته مې راغلـــــــــه خوروانه شوه
ښــــــــــکلی لکه ګل وه پاڼه پاڼه شوه

نه کتل و ماته نور په سترګو کې
زما په محبت باندې پښيمانه شوه

زه د عشق له کوره څه تنها ولاړم
زما خونه په دا کلي کې ورانه شوه

مه وهه خپل سر اوس د کوګل سره
هيله دې زړګيه اوس ويرانه شوه

ژوند( د ځلبلاند) دی ورنيګړی کړی
خپل پردي نن ټوله ترې فير اره شوه