سپینه توره ولوېده له لاسه ، قلم پاتې و
ماتو حوصلو ته مو بس دغه اړم پاتې و
رسم د ژړا مو شو ترسره، پرده وشوله
خدای خبره چې څنګه مو په سترګو کې نم پاتې و
دلته مو په لیکه کې د غیرو ځری و لیدل
دلته په دې غړي کې لا نېښ د لړم پاتې و
چا ته په سجده نه و، او چاته په رکوع نه و
سر د پښتانه په وقار دروند و، چې خم پاتې و
دا سي سړي کله موږ بې کسو ته را پاتې ول
خدایزده چې د وخت له تېغه څنګه خرم پاتې و
کله مو غلیم په مونږه مخامخ ګذار کړی
تل مو په لستوڼي کې د مار په رقم پاتې و
نه چې په اواره کې درک د پښتانه نه و
خدای که به د غرونو په سرونو کې هم پاتې و
اور یې دلته بل و، نشه نورو خلکو یو وړله
زړه مې لوغړن لکه د چرسو چلم پاتې و
تېره شپه خو ستاسې محقق داسې خړ مخی شو
دا سي برېښېده لکه ورا نه چې ډم پاتې و
لاړلو ملا، کونه یې و ویسته، او ورک شولو
دلته یې له غولو سره خلک په غم پاتې و
بس یې کړه قراره، په خندا به یې را واړوو
ګوره، که خندا ته مو په زړونو کې دم پاتې و