نوى غزل

ځواني می تیره شوه آرمان می په زړه زنګ پاتې شو
دتنکۍ میني ښکلول په ما قلنګ پاتې شو
رقیب په خوله له ما چالاک دئ یار يې تیرایستلو
زه اوجانان يې په جګړه کړو دى تر څنګ پاتې شي
بڼ او بڼوال يې دواړه ووهل زما په تور کي
ځکه دګل په مخ زما دوینو رنګ پاتې شو
ټول دوښمنان دمیني خاندي راته شنه پراته دي
زه يې ورمخکي کړم اغیار مي روغ له جنګ پاتې شو
دکلي لر بر يې زمونږ په خپلو ورونو وران کړو
نه دندانسې شته نه نکریزي نه لونګ پاتې شو
دوخت ګلاب يې تومتي کړو چي اغزي يې ډېر دي
ځکه شیخانو ته بس یو بوټى دبنګ پاتې شو
دزړه هنداره يې راماته کړه موږ پوه نه شولو
دخدمتګار تر غوږه بس دهغې ترنګ پاتې شو