انتظار مردم براى معرفى اعضاى باقيمانده ى كابينه

انتظار مردم براى معرفى اعضاى باقيمانده ى كابينه
همانطوريكه هموطنان عزيز مطلع هستند، يازده وزارت افغانستان از مدت چند ماه به اينسو از طرف وزراى سرپرست اداره ميشود و دراين اواخر وزير امور داخله و رييس عمومى امنيت ملى نيز به لست مذكور افزود شده و جمعاً دوازده وزارت و يك رياست عمومى از طرف وزراى سرپرست اداره ميگردند.
طى چند ماه گذشته مردم افغانستان، فعالين جامعه ى مدنى و ولسى جرگه بيصبرانه منتظر بودند تا مقام رياست جمهورى كشور به اين كمبود جدى توجه نموده و كسانى را كه از هر حيث شايسته خدمت گذارى بهتر و مثمرتر براى مردم افغانستان باشد بحيث نامزد وزير به پارلمان كشور معرفى خواهد كرد. اما مقام رياست جمهورى بنا بر مصروفيت هاى زياد و يا هر حيله ى دگرى كه بود اين معرفى را ماه ها به تعويق انداخت و جنجال هاى را بين دستگاه اجراييه و قوه ى مقننه به بار اورد كه تا حال حل نشده و ولسى جرگه ى شوراى ملى هنوز هم خود را متحض ميداند و ميگويد تا وقيتكه وزراى كمبود غرض راى اعتماد به ولسى جرگه معرفى نشوند به اعتصاب خود دوام خواهند داد!
بعد از انكه اقايون محمدحنيف اتمر و امرالله صالح از پست هاى وزارت داخله و امنيت ملى حكومت استعفى دادند، وزنه ى پست هاى خالى در كابينه سنگين تر شده و رييس جمهورى مجبور شد تا مشوره هاى را در مورد تقرر وزراى كمبود كابينه اغاز نمايد. از انجاييكه اوازه ها اكثراً از محافل خصوصى و سرى زمامداران به بيرون درز ميكند، درين يكى دو روز گذشته شهر كابل پر از اوازه هاى گوناگون شده وحتى بعضى جرايد و تلويزيون ها لست هاى از وزرا را كه قرار است از طرف رييس جمهور كرزى غرض اخذ راى اعتماد به ولسى جرگه معرفى شوند، پيش از پيش نشر نموده و بعضى ها به دوستان و خويشاوندان خويش از تقرر فلان كس بحيث فلان وزير تبريكى ها گفته و خيرات ها بر ذمه گرفته اند!
بهر صورت رييس جمهور دير يا زود سيزده نفر و احتمالاً تعداد كمترى را بحيث نامزاد وزير به ولسى جرگه معرفى خواهد كرد، گفته مى شود كه رييس جمهورى درينمورد با رهبران تنظيم هاى جنگى پيشين كه حرص هر يكى با داشتن تمام دنيا اقناع نمى شود و احتمالاً سفراى چند كشورى كه در افغانستان نيرو دارند و هر روز درينجا خون و دالر مصرف ميكنند مشوره هاى انجام داده و در نتيجه ذواتى را معرفى خواهد كرد كه مورد تاييد اكثريت انها قرار داشته و يا در بده بستان هاى جاريه در موقف بهترى قرار داشته باشد.
افغانستان كشورى است كه به اندازه ى درختان يك جنگل قانون دارد، ولى درعين حال كشورى است كه هيچكس در ان به قانون و اصول احترام ندارد. اين ندانم كارى تنها به افراد پايينى جامعه تعلق ندارد، بلكه اين نقص صريح قانون از دستگاه رياست جمهورى و از شخص خود رييس جمهور و معاونين وى شروع شده و تقريباً تمامى دستگاه عريض و طويل دولت افغانستان را فلج ساخته است!
تشويشى كه فعلاً بسيارى از اگاهان امور را فرا گرفته اينست كه مبادا رييس جمهورى باز هم همان اشتباهاتى را كه صد بار انجام داده، براى بار يكصدو يكم نيز مرتكب شود و براى پست هاى خالى كابينه كسانى را در نظر بگيرد كه شايسته گى كافى نداشته و نتوانند كه در راه نجات كشتى شكسته دولت افغانستان گامى ولو كوچك بر دارد. كشتى ايكه در گل نشته و امكان برگشت سالم و موفقانه ان به ساحل نجات مشكل بنظر ميرسد. بعضى اگاهان امور فكر ميكنند كه دستگاه رياست جمهورى يكبار دگر كار را به اهل كار نخواهند سپرد و از همان مصلحت هاى ناكام قبلى كار خواهد گرفت و اشخاص را بدون در نظر داشت سوابق تحصيلى، تجربه كار، شايستگى، پاكى، حسابدهى، قدرت اداره و محض تحت شعار( كار براى اهل كار) معرفى خواهد كرد. اگر چنين شود و نامزاد وزيران به اساس تقسيمات قومى، تنظيمى، سمتى و منابع وابستگى غرض راى اعتماد به ولسى جرگه معرفى شود، دگر مسووليت و كلاى مردم است تا به ان جواب رد داده و اقاى رييس جمهور را  تحت فشار مضاعف قرار دهد كه نامزادان وزارت خانه ها را بر اساسى شايستگى، تحصيل، تجربه و وفادارى به ارمان هاى بزرگ ملى په ولسى جرگه معرفى نمايند.
از طرف دگر طوريكه  ديده مى شود، تمام اپرات رييس جمهور از يكصد دوصد نفر تجاوز نميكند. همين يكصد يا دو صد نفر هستند كه معاون مى شود، وزير ميشود، والى ميشود، سفيرميشود، رييس عمومى ميشود، معين ميشود و مشاور ميشود. بايد بعد از سال نهم حكومت و ناكامى هاى متواتر و تباه كننده دگر با اين سياست ناكام وداع شود و رييس جمهورى بطرف طيف وسيعى از روشنفكران، تحصيل يافته ها و انسان هاى متعهدى رجوع كند كه عضو كدام تنظيم جنگى نه ،بلكه يك انسان كاملاً و فادار به منافع ملى افغانستان و خدمت گذار واقعى مردم افغانستان ميباشد ونتيجه ى كار موفقانه و مسلكى ان باز هم به گروه ى حاكم تعلق خواهد گرفت.
در اخير از رييس جمهورى مصرانه تقاضا ميشود تا درين شرايط خونين و بسيار سنگين امروزى افغانستان از مصلحت صرف نظر نموده و ذواتى را بحيث نامزاد وزيران به ولسى جرگه معرفى نمايد كه كشتى در حال غرق شدن افغانستان را بطرف ساحل نجات رهنمونى نموده و وظايف بزرگ خود را در برابر خدا(ج)، وطن و مردم با مسووليت عام و تام  وجندانى بسر رسانند.