غزل

چت کې پانوس د الماس، فرش یې د اطلس کړی دی
جوړ یې مرغيوو ته د سرو زرو قفس کړی دی

نن د رقیب له سترګو څه رنګه مې بد نه راځي؟
لکه چی نن یې په دیدن د یار اودس کړی دی

زما په شنه زړه یې د سترګو نظر نه ماتیږي
د کلي نجونو ګرانه ښه ډير په ما وس کړی دی

زموږ د کور مخ ته په تاخته بې دیدنه تیر شو
خو زه پوهیږم دا تیری د هغه اس کړی دی

زه پښتنه یم دا رواج نه دی فطرت دی زما
ما محبت جانانه یو ستا سره بس کړی دی