جراحان وترنری در ساحات کابل به اهالی کمک کردند

جراحان وترنری آیساف در ساحات دور افتاده پایتخت افغانستان به اهالی کمک کردند

حدود 85 فیصد مردم افغانستان در اقتصاد روستایی مصروف کار میباشند و برای بسیاری از خانوارها مالداری و محصولات آن یکی از منابع عمده در آمد میباشد. براساس سرشماری ملی مالداری که در 2003 توسط سازمان جهانی مواد غذایی و زراعت براه انداخته شده بود، سالیان متمادی جنگ و خشکسالی به طور سهمگین شمار مالداری را متأثر ساخته است: به طور مثال تعداد رمه هر فامیل اضافه از 3/2از3.7 تا     1.22 در سال گذشته تنزیل یافته است ، در حالیکه تعداد گوسفندان 21.9 به 2.9 تنزیل یافته است. 

سرشماری نشان میدهد که در افغانستان 3.7 میلیون رمه یا گله حیوانات وجود دارد که از انجمله 8.8 میلیون آنرا گوسفند ، 7.3 میلیون بز، 1.6 میلیون مرکب ( خر) ، 180.000 هزار شتر ( تعداد اسب ها کمی از تعداد شترها بیشتر میباشد) تشکیل میدهد ، علاوه برآن، اضافه از 12 میلیون مرغداری وجود دارد. اولویت دولت افغانستان این است تا گام تولید نسل دوباره را سرعت بخشد ، یک سلسله برنامه ها در این راستا که از طرف جامعه بین اللملی حمایت میگردد به منظور انکشاف وضعیت صحی و تغذی مالداری های محلی ، آغاز یافته است. پیشرفت در این راستا چشمگیر است ولی با وجود آن حیوانات در بعضی از ساحات روستایی  تا هنوز از خدمات یکنواخت وترنری مستفید نشده اند. 

عساکر آیساف از قوماندانی ساحوی پایتخت نیز از موضوع مالداری آگاهی دارند: اکثر اوقات سران قریه های که در اطراف کابل بودوباش دارند مشکلات ونگرانی های شانرا در مورد صحت حیوانات شان با آنها در میان میگذارند. آنها به سربازان آیساف که در قریه های دور افتاده به گزمه میروند میگویند”  گوسفندان ما مقدار کمی شیر و پشم تولید میکنند ، و در ایام زمستان ما تعداد زیادی آنها را  از سرما از دست میدهیم”. گزارشهای گزمه بالای میز جراحان وترنری که در گروپ های محاربوی قوماندانی ساحوی پایتخت خدمت میکنند، خاتمه مییابد.  یکی از این جراحان یک متخصص مجرب حیوانات بزرگ است و رئیس شفاخانه وترنری اردوی ایتالیا بوده و شیو[ حساس در برخورد با مشکلات دارد، وی میگوید: چرا در گزمه های که خدمات ابتدائی را برای مالداری های محلی تهیه میکنند اشتراک نکنم؟ این نظریه احتمالاً یک نظریه جدید نیست بلکه یقیناً یک نظر خوب است، به خصوص برای آن دسته از مناطق روستایی که رسیدگی به آن بنابر وضعیت خراب سرک ها مشکل میباشد. دکتوران وترنری خریطه های شانرا از صد ها دوز ادویه ضد میکروب و انتی بیوتیک پر میکنند و در گزمه های روزمره که مشترکاً با نیروهای امنیتی ملی افغان راه اندازی میگردد ، سهم میگیرند. 

تصویر همیشه یکسان معلوم میشود: یک خوش آمدید گرم توسط ملک و معرفی کردن وترنر به او و از اینجا آغاز کار. هرکس در قریه با دیدن وترنر که حیوانات را تداوی میکند و آنرا قبلاً هرگز ندیده بودند تا یک اندازه گیچ میگردد. تعداد زیادی از اطفال رمه های که متشکل از 4 تا 5 رأس گوسفند میباشد به کلینیک که در یک فضای باز در بستر یک دریای خشک و جائی که وترنران جراحی مخصوص شانرا برپا کرده اند، رهبری میکند.

 
یک جمع کوچک در عملیات سهم میگیرند: وترنران و معاونین دست کش ها را پوشیده و به کار شروع میکنند. بزها ، گوسفندها ، گاوها و مرکب ها یکی بعد دیگری معاینه ومعالجه میگردند ، احتمالاً برای اولین بار در طول زندگی شان. استفاده زیادی از ادویه جات ضد میکروب داخلی وخارجی به کار برده میشود: این تداوی به تنهایی خود حیوانات را قادر میسازد تا وزن بگیرند و بیشتر از 30 فیصد شیر یا پشم برای چهار ماه آینده تولید کنند. 
بزها و گوسفندها مریضان خوب هستند، در حالیکه  خرها بعضی اوقات به مراقبت صحی میل نشان نمیدهند و وترنر به بیشتر از یک نفر برای اجرای وظیفه خود نیاز دارد. ترجمان مشوره وترنران را کلمه به کلمه برای مالکین حیوانات قبل از اینکه مریضان را رخصت کند ،  ترجمه میکند. مشوره وترنر عبارت از این کلمات میباشد: مراعات احتیاط در جاهای که حیوانات آب مینوشند و در نظرداشت حفظ الصحه حیوانات. ( حیوانات شمارا چهارماه بعد با یک تداوی متفاوت معالجه خواهیم کرد تا از مقاومت میکروب در بدن حیوانات جلوگیری شود). این کلمات شاید از نظر غربی ها چیز بی اهمیت و پیش پا افتاده تلقی گردد اما نه برای زین الله  جوان ( 15 ساله) که نیمی از روز را در مکتب و نیمه دیگر را با نگهداری دو ماده گاو ( غوا در لسان پشتو) سپری میکند: او با شنیدن این کلمه که گاوش بعد از این تداوی مقدار اضافه تر از 6 لیتر شیر در روز تولید خواهد کرد حیران شد، مقداری که برای فامیلش کفایت میکند  و مازاد آنرا به بازار عرضه میدارد. 

در طول 30 روز گذشته تیم های وترنری آیساف ضمن عملیات شان در ساحه کابل بیش از 1500 رأس مواشی را تداوی کردند. 
فوائد صحی این تداوی به زودی آشکار خواهد شد در حالیکه اکثرفوائد آن همین حالا موجود است. فراهم آوری امنیت و همکاری یک ماموریت پیچیده است، زیرا این دو امر در اغلب موارد باهم گره خورده اند. آیساف را باور بر این است که هیچگونه انکشاف بدون امنیت صورت گرفته نمیتواند و در دراز مدت هیچگونه امنیت واقعی بدون پیشرفت اقتصادی و اجتماعی حاصل شده نمیتواند. 

وترنران نظامی بعد از سفر شان در کابل نظریات و برداشت های زیادی را به منظور آغاز تشریک مساعی با جراح وترنران محلی و گرفتن نمونه یا سمپل از حیوانات و راه اندازی سروی های کوچک در ساحات دوردست و ارجاع آن به وزارت زراعت ومالداری افغانستان ، جمع آوری کردند. یک پوهنتون ایتالوی ( جائِی که یکی از وترنران با یونیفورم نظامی قبلاً از آن فارغ گردیده ) حاضر است تا بسته های مواد درسی ابتدائی و وسایل لابراتواری را کمک کند. یک گام به سوی یک استقامت خوب یک الگوی بنیادی را در اذهان ایجاد میکند: انکشاف بدون امنیت و امنیت بدون انکشاف محال است .