غزل

جانانه! نور څه ما لره اوس کم راځي په مخه
چي هري خوا ته مخه کړم ستا غم راځي په مخه

چي تا ته در روان يم يو عالم راسره درومي
له تا چي را روان سم يو عالم راځي په مخه

دا څوک په ډېر افسوس وايي: دنيا څونه کږه سوه
په زر کسه کښي ما لره يو سم راځي په مخه

يو څوک مي پر ورغوي باندي بله ډېوه کښېږدي
د ميني په مزل کښي چي تور تم راځي په مخه

موږ غواړو چي هغو ته هم په ګوتو ور کړو توره
دروېشه! خاوندان چي د قلم راځي په مخه