لراوبر ویب پاڼه لراوبر يو افغان – تازه خبرونه
نن چې له کاره ستړی ستون شومه کوټې ته راغلم
مخکې لدینه چې د کار جامې بدلې کړمه
لکه د تل په شانتې
خپل ټېلېفون مې را اوچت کړلو او ومې کتو
پوره پنځه میسکاله
شمیره مې وکتله
کور نه وو زنګ راغلی
زړه مې طاقت ونکړو
زنګ مې ور ووهلو
بس سمدلاسه چې زنګ ورغللو
د مور له هلو سره
زړه په درزا شو زما
ځکه چې
هغه آواز بیا څه بدل شانتې وو
هغه آواز بیا دردیدلی ښکارېد
په هغې ستونې کې ژړا ښکارېده
سلام مې وکړو ورله
جار او قربان يې ووی
زما د حال پوښتنه يې هم وکړله
ما ویلې ښه یم مورې
ته د خپل ځان ووایه
هغې د تل په شانتې
ویلې زه روغه یمه
په ما هیڅ ندي شوي
سر مې درد هم نکوي
ملا مې بیخي ښه ده اوس
اوس د معدې او د اعصابو ګولۍ هیڅ نه خورمه
خوب مې بیخي زیات شوی
خو زه پرې ښه پوهېدم
زه پوهېدمه چې اوس څنګه به وي
ما سترګې پټې کړلې
مخ ته مې ودرېدله
له ډېره درده يې خپل سر وو په دسمال تړلی
او سپینو اوښکو يې پرمخ وې جوړې کړې لارې
د ډیوو پل
زمانه ټوله ړنده ده، د دنیا سترګې ړندې شوې
آینې دي ړندې سوي، که زما سترګې ړندې شوې
له رقیب سره ملګری، لاس په لاس اوړي را اوړي
زه هم نشت یمه منم خو، د آشنا سترګې ړندې شوې
بیا چینار ځوانیمرګ شوی، بیا ګودر په وینو سور دی
بیا سالو ده د چا سوې، بیا د چا سترګې ړندې شوې
شپه به خدایګو چې تمام شي، د ازغنو تیارو لارو
تیندکونه خورم غورځیږم، د سبا سترګې ړندې شوې
